,, Przestrzeń"

Niedrożność umysłu jest zastanawiająca,
Niewydolność komórek potrafi zamieszać,
Euklidesowa przestrzeń jest pełna zagadek,
W równoległym bycie człowieka i natury.

Linia karmana skąpana w zorzy,
Prom kosmiczny lata w termosferze,
W miedzysferze spadają meteory,
A ludzie w troposferze bujają w obłokach.

Bieguny magnetyczne przyciągają się wzajemnie,
Dipolowe pole można obserwować u ludzi,
Jasnosfera ponad powierzchnią migoce,
Lecz nic nie ma sensu, bez drugiego człowieka… 14.07.2018

Ewelina31

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 76 słów i 512 znaków.

2 komentarze

 
  • AuRoRa

    Czuć powiew fizyki :) Nauka łączy się z poezją.

    16 lip 2018

  • Ewelina31

    @AuRoRa Dzięki:-)

    16 lip 2018

  • AnonimS

    Ale żonglujesz pojęciami metafizycznymi . O taką wiedzę Ciebie nie podejrzewałem . Pozdrawiam

    14 lip 2018

  • Obca

    @AnonimS Ja siebie też nie :D

    14 lip 2018

  • AnonimS

    @Obca zajrzyj na swój profil

    14 lip 2018