,, Niespodziewane odejście"

siła uderza we mnie jak piorun
kolana same ulegają napięciu
na dnie w środku coś się zmienia
inteligencja została zbrukana

mentarne myśli sięgają zenitu
narządy odmawiają posłuszeństwa
słowa grzęzną jak w bagnie
wciągane przez niewidzialną siłę niemocy

upadam na ziemię onieśmielona
w głowie huczy nie tylko od upadku
oczy zaczynają i kończą swój kres
niemrawa powieka otula je sobą

mrok zapada w oczach, lecz mózg pracuje
kilkanaście sekund odurzony adrenaliną
krwawa kropelka wędruje do głowy
a wraz z nią uchodzi oddech 14.07.2018