,, Dar istnienia"

, , Dar istnienia”
Niknę schowana na wietrze wspomnień…
Odpływam wraz z nadzieją jutra…
Rozpuszczam swe ciało we mgle…
Słyszysz mój płacz? Bo płaczę…

Kwiat nadziei opadł wraz z płatkami…
Zapomniałam już jak gra się w życie…
Wietrzna trąba porwała mój umysł…
A serce, już nie tańczy mej piosenki…

Pomórz mi, choć podaj mi dłoń…
Krzyczę oczami na świat, nie widzisz?
Nikt nie zauważa, że spadający liść umiera…
A ja jestem gałązką, która leży od wczoraj… 24.05.2018

Ewelina31

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 93 słów i 525 znaków, zaktualizowała 25 maj 2018.

2 komentarze

 
  • AuRoRa

    Masz niewyczerpaną wenę, oczywiście na plus, bo pomysłów ci nie brakuje. Tyle emocji, prośba o pomoc, świetne i takie życiowe.

    25 maj 2018

  • Ewelina31

    @AuRoRa Dziękuję bardzo za przemiłe słowa :)

    25 maj 2018

  • Gaba

    Boszszsz znowu łapa ... No ile można???  Łyżka musi być -- bryza jest wiatrem, proszę pamiętać o tzw nazewnictwie. 👍👍😊👍👍😋👍👍!

    24 maj 2018

  • Obca

    @Gaba ok, dziękuję za uwagę. I dzięki za poprawkę ;)

    25 maj 2018

  • Ewelina31

    hej, teraz lepiej? :)

    25 maj 2018

  • Gaba

    @Ewelina31 no bardzo dobrze!

    25 maj 2018

  • Ewelina31

    @Gaba  :danss:

    25 maj 2018