Więcej mnie nie zranisz- prolog

💋prolog💋
-Kochasz go?
-Kocham?
-To przestań.  
-Wiesz ile to 2+2?
-Tak.
-To przestań 🙃.
🧸🧸🧸🧸
Krzysiek- nienawidzi ludzi oraz całego świata, cierpi na aspołeczność. Ma zatłok myśli który go rani tak jak powracające wspomnienia za każdym razem, gdy zamknie powieki. Zakłada na siebie maskę miłej, czułej osoby. Jest osobą dorosłą utkniętą w ciele nastolatka. Ma 184 wzrostu, czarne włosy, zniewalające piwne oczy, kozią bródkę oraz ubiera się na czarno. Uwielbia gry, lazanie oraz black metal. Wieczory spędza z lubrykantem, własną ręką wraz z filmami pornograficznymi.
Zuzia- urocza, mierząca 160 wzrostu 16latka. Jest piękna z zewnątrz jak i w środku. Jej blond włosy sięgają do bioder a cudowne, zielone oczy hipnotyzują. Od dziecka udziela się w akcjach charytatywnych, pomaga świetlicy dla dzieci, będąc tak naprawdę sama dzieckiem, śpiewa w chórze kościelnym. Anioł nie dziewczyna. Ubóstwia pomoc drugiej osobie, gorącą czekoladę, fotografię, śpiew oraz taniec.
Bartek- Jest chłopakiem Zuzi, bardzo zazdrosnym chłopakiem. Czasem znęca się nad nią psychicznie, przez co Zuzia ma wyrobiony syndrom sztokholmski. Wszystko, co ma związek z innymi facetami, zwłaszcza z Krzyśkiem powinno według niego spłonąć. Ma 174 cm wzrostu, brązowe włosy i szare oczy. Ubiera się jak typowy hipster. Jest narcyzem i egoistą. Lubi głośno się zastanawiać jak coś zostało, lekko mówiąc, zwalone. Krzyżówki i filmy to jego ulubione zajęcie. Ma syndrom „jeszcze jednego piwka”. Generalnie dupek lecz Zuzanna zobaczyła w nim ten 0,001% porządnego człowieka.
//Z góry dziękuję osobie która pomogła mi ogromnie przy tym opowiadaniu. Mam nadzieję, że będzie takie jakie chciałeś.