Kochani czytelnicy!
Nie wiem od czego zacząć, więc zacznę od początku. Dawno niczego nie publikowałam, ale chcę żebyście wiedzieli, że nie porzuciłam pisania i Was.
Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie i wiem, że część z Was może po prostu porzucić moją twórczość. I wcale się nie zdziwię, a wręcz przeciwnie uszanuję taką, a nie inną decyzję.
Chcę tylko powiedzieć, że bardzo chciałabym pisać, ale nie mogę. Za każdym razem, gdy próbuję sklecić jakieś zdanie, wszystko szlag trafia.
Rzeczywistość dała mi w kość. Sesja przeżuła i wypluła, a przede mną jeszcze dwa egzaminy w weekend. Wybór tematu pracy magisterskiej i obszaru badawczego był istną tragedią. Praca i dom też nie pomogły w uwolnieniu weny.
Czekam na chwilę, w której się odblokuję i będę mogła podzielić się z Wami kawałkiem mojej duszy. A tymczasem... Dziękuję tym, którzy czekali i będą czekać.
Materiał zarchiwizowany.
8 komentarzy
nefer
Życie realne ma jednak pierwszeństwo przed światem wirtualnym. Gdy uporządkujesz swoje sprawy, wena pewnie powróci. Zasiadanie do klawiatury "na siłę" nie ma sensu. Wtedy i tak nic nie wychodzi. A ponieważ to hobby, nie poganiają Cię redaktorzy, terminy czy wierszówka. I to jest Twoja przewaga. Korzystaj więc z niej i spokojnie poczekaj, aż wróci ochota do pisaniny.
Black
@nefer Problem tkwi również w tym, że za bardzo chciałam coś napisać. Póki co, tylko spokój może mnie uratować. Pozdrawiam
aKubek
Spokoje
Ze wszystkim sobie po radzisz
a ja już uspokoją się nieco wzburzone wody na oceanie życia, znów będziesz nam pięknie pisać...na dobrą twórczość zawsze warto poczekać
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia na egzaminach 
Black
@aKubek Dziękuję pięknie i również pozdrawiam
KatiaZula
Kochana, uporządkuj swoje sprawy, będę trzymać kciuki (wiem jak upierdliwa potrafi być praca magisterska), a inspiracja i wena same przyjdą, kiedy będziesz miała spokojną głowę. Borze, tyle przecinków
I nie martw się - tak, jak powiedzieli moi przedmówcy, czytelnicy "od serca" zostaną i będą czekać cierpliwie 
Black
@KatiaZula Dziękuję za wsparcie, tego nigdy za wiele
agnes1709
Załatw najpierw szkołę, bo za gdy za dużo na łbie, to nici pisania i skupienia się na czymkolwiek; jak łogarniesz naukę, wena wróci, na luzie
p.s. Próbowałaś łopcjii "reset"? Czekam cierpliwie
Black
@agnes1709 Tutaj już nawet reset nie pomaga kochana... Dziękuję
Obca
A teraz nad Tobą właśnie czaruję i kawałek weny Ci przekazuję, niech leci do Ciebie prosto w ręce i nie opóści już nigdy więcej!
Obca
Powiem Ci tak. Ja kocham książki Virgini C Andrews i za kolejnym tomem czekam pół roku. Czekałabym rok czy nawet 10 lat gdyby było trzeba. Wszyscy którzy kochają to, co piszesz, podejrzewam, że z utęsknieniem spoglądają w poczekalnię szukając Twojego niku w tytule. Każdy z nas miewa różnie w życiu i bardzo różnie z czasem. A powiem Ci, że i załamać się czasem wypada. Człowiek potrafi wrócić z ogromem siły i zapału. A znajdź sekundkę czasu, choćby w ubikacji i spisz na kartce wszystko, co cię boli. Spal to potem, lub zniszcz w jakikolwiek inny sposób i mocno nabierz powietrza, a potem je wypuść. Przemyj twarz i spoglądając na siebie w lustrze powtarzaj, że potrafisz!!! Potrafisz pisać, potrafisz ogarnąć szkołę i potrafisz poradzić sobie z każdym problemem. I pomyśl co zrobisz, kiedy będzie już po nim. POTRAFISZ!
Black
@Obca Dziękuję serdecznie za okazanie wsparcia i motywację
AnonimS
Brawo za szczerość. Wierzę w to że dasz radę a jak ogarniesz życiowe sprawy to i wena wróci. A tym którzy lubią Twoją twórczość pozostaje czytanie tego co do tej pory opublikowałaś. Pozdrawiam i życzę powodzenia.
Black
@AnonimS Dziękuję pięknie
Mam nadzieję, że jakoś wszystko się poukłada. Pozdrawiam.
Somebody
Ja twojej twórczości nie porzucę na pewno. Poczekam cierpliwie lub mniej cierpliwie. Powodzenia w układaniu swoich spraw 😊
❤❤❤
Black
@Somebody Dziękuję kochana, że mogę na ciebie liczyć
