DOBRANOCKA 1

Było sobie pewien mały chłopiec, który bardzo lubił chodzić do cyrku. Kiedy tylko do jego miejscowości przyjeżdżali cyrkowcy, zawsze prosił tatę, albo mamę żeby kupili mu bilet i żeby z nim poszli. Najbardziej lubił w tym cyrku oglądać wielkie słonie. Robiły na nim ogromne wrażenie. Wzbudzała w nim absolutny podziw ich potęga, ich majestatyczność, ich, wydawało się, władza nad wszystkimi wokół. Bardzo lubił je oglądać i zawsze czekał specjalnie na wszystkie występy słoni.
Któregoś razu bardzo się zdziwił wychodząc z namiotu cyrkowego, kiedy w zagrodzie obok zobaczył słonia, którego jeszcze nie tak dawno oglądał na arenie cyrkowej. Słoń przywiązany był niezbyt grubym sznurkiem do bardzo małego palika w ziemi. Takiego drewienka, które było wbite.
Chłopiec bardzo się zdziwił, dlaczego ten słoń nie wyrwie tego palika i nie ucieknie. Przecież jest tak potężny, tak silny. Zaczął pytać różnych ludzi, którzy pracowali w cyrku, swoich rodziców, kolegów:, , Jak to jest możliwe, że słoń nie ucieka?” Nikt nie potrafił mu sensownie odpowiedzieć. Jedna odpowiedź wydawała mu się na początku sensowna, ale potem zrozumiał, że to na pewno nie tak, dlatego, że powiedziano mu, że słoń jest tresowany, dlatego nie ucieknie.
Wtedy chłopiec sobie pomyślał:, , Skoro jest tresowany, to po co w ogóle go przywiązywać, skoro nie ucieknie?
Nie mógł znaleźć odpowiedzi.
Któregoś razu spotkał takiego bardzo starego człowieka, który sprzedawał bilety do tego cyrku. Zadał mu to samo pytanie, które zadawał wszystkim, czy aby przypadkiem nie wie czegoś na temat słonia, palika i ucieczki.
Otóż starzec mu odpowiedział:, , Widzisz, bo ten słoń, kiedy był bardzo malutki, to od samego dzieciństwa, od niemowlęctwa, od urodzenia był przywiązywany do tego palika. I kiedy był mały, to ten palik był dla niego bardzo, bardzo silny i ten sznur też był bardzo silny.
Człowiek opowiadał, że widział tego małego słonika, który próbował codziennie, z ogromną siłą wyrwać się z tego palika.
Dzień w dzień.
Męczył się całe dnie, padał ze zmęczenia, spał kilka godzin, wstawał i znowu próbował wyrwać ten palik. W końcu doszedł do wniosku, że nie da rady. Próbował przez tyle dni i wiedział, że to go przerasta, że to jest zbyt duża więź, zbyt duża siła. I słonik przestał próbować.
Teraz, kiedy jest duży też nie próbuje, dlatego, że ciągle pamięta, że ten palik jest nie do wyrwania. Już nawet nie próbuje włożyć jakiejkolwiek siły w te ruchy, które mogłyby go z tego wyrwać, dlatego, że w jego sercu jest pamięć o tym, że próbował godzinami i latami i to się nie udawało. Teraz już nie próbuje.

***

Może w Twoim życiu, kiedyś, bardzo dawno temu ktoś wbił taki palik i do czegoś Cię uwiązał. I może próbowałeś, może próbowałaś latami wyrwać się z tej więzi, aż w końcu coś Cię przekonało, albo Ty sam, albo ktoś, że to jest ponad Twoje siły.
Minęło już dużo czasu. Jesteś już bardzo dużym słoniem. Może trzeba po raz kolejny spróbować, bo ten palik nie jest taki wielki, jak Ci się wydaje.