,, Stara miłość"

,, Stara miłość”
Byłam gwiazdą na twym niebie
Mocno świeciłam tylko dla ciebie
Jaśniałam mocno, by swymi cieniami
Coś mogło powstać między nami.

Jaśniałam w morzu, blasku księżyca
Każdy twój ruch mnie wciąż zachwycał
Mogłabym spaść tutaj prosto do ciebie
Nie odczepiłbyś mnie nigdy od siebie.

Byłam falami, co piaskiem rzucały
I bursztynami, które wypływały
Czekałam na dotyk, aż weźmiesz mnie w ręce
A potem zatracisz się w poniewierce.

Byłam kocykiem, na którym leżałeś
To na mnie właśnie się opalałeś
I odciskałeś swe ciało przemoczone
Moje serce było wtedy rozanielone.

Byłam olejkiem, spływałam po tobie
Nie zostawiając ani krzty sobie
Wnikałam w twe ciało, niczym duch
I tylko ja czułam w tym miejscu puch.

Byłam na masce twojego wozu
Nie zaskakując z niej tak od razu
Jechałam z tobą, siedziałam blisko
Mogłam dla ciebie zrobić wszystko.

Czułam cię w śpiewie, gdy cicho nuciłeś
Byłam przy tobie, gdy się nudziłeś
Opadałam na ciebie, gdy zasypiałeś
Lekko tuliłam, gdy sny złe miałeś.

Czy przypadek, czy los, nie wiem już sama
Że być przy tobie nie mogłam z rana
Choć bardzo pragnęłam, będąc w poniewierce
tak bardzo bolało mnie wtedy serce.

Wszystko nie tak, nie tak być miało
Moje serce cholernie cierpiało
Gdy spojrzałam na siebie, w lustra odbicie
I nie ujrzałam swego serca bicie.

Mnie już nie było, zapomniałam
Choć tak bardzo cię kochałam
Zginęłam za kółkiem, gdy głupi ktoś
Wjechał w nas mnie na złość.

To wyjaśniało, dlaczego milczałeś
To tłumaczyło, że mnie nie widziałeś
Bo byłam duchem, obłoczkiem, parą
Twoją miłością, nie nową, lecz starą.