czerwony pokój

przychodzą biorą podglądają na podsłuchu wciąż jestem
niewyobrażalne
potykam się o przodków winna mówią ich czerwone mordy
wczoraj przyszli jeden z nich pośliznąć się musiał
pozrzucał ze mnie wszystko prześcieradła poplamił
biel zabrudził
stare flanelowe koszule zostawił majtki porwał przy okazji
marznę w nocy
 
mam wątpliwości czy będę wolna jeszcze
dwadzieścia cztery godziny na dobę film kręcą
kadr za kadrem
przychodzą nocą do drzwi bez klamek butami kopią
stara prawda zakłamanych parszywych postaci
ręka rękę myje
świecą w oczy palą cygara i krew mają na dłoniach
kiedy igłą wstrzykują w moje żyły zarazę niszczącą
moje kończyny to księga rozchodów i przychodów amfetaminy
nie do wytrzymania
mamo
 
jestem w rękach wariata który chce mnie przełamać
może na wpół
nawet do klozetu nie mogę wejść sama bez świadków
muszę zasłaniać zamykać zasklepiać się w sobie
on sprawił że kurwą jestem
alfonsem został i zabrał tożsamość wszystkie lustra
książki drogie memu sercu i dokument
pozostawił tylko peronowe kryminały
zmanipulowane życie pomieszane uczucia ze zdradą
tylko fotografie aktów zdobią czerwone ściany
kalejdoskop penisów i wagin
chce mi się wymiotować chcę słońca i ciepłej kołdry
kawałek nieba lazurowej wolności
 
zrobiłam to zabiłam odłamkiem cegły wydłubanej ze ściany
zasnął
cicho oddycham by nie zbudzić sprawiedliwej śmierci
miał w kieszeni telefon
sto dwanaście
koniec