Nieśmiała kuzynka

Witam! Moja opowieść wydarzyła się niedawno temu. Żeby uniknąć wszelkiego rodzaju kłopotów, nie podam imienia kuzynki ani mojego. Było lato i kuzynka wróciła z Opola gdzie studiuje. Widywaliśmy się dość często ponieważ obydwoje często odwiedzaliśmy dziadków. Pewnego dnia wyszliśmy od nich razem i podprowadziłem ją od klatkę. Usiedliśmy jednak na ławce i dalej gadaliśmy o mojej szkole i jej studiach. Moja kuzynka jest ode mnie o 4 lata starsza i ma prawie 21 lat. Jest dość niska ale zgrabna i ma proporcjonalnie długie nogi, wspaniały tyłeczek, ładne piersi i buzię. Ma pewne problemy dermatologiczne przez które jest dość nieśmiała, ale nieco przesadza ponieważ wcale nie jest aż tak źle. Kiedy tak siedzieliśmy i gadaliśmy ona powiedziała nagle:
-Może skoczymy na jakieś piwo?
-Jasne. -powiedziałem i zaproponowałem jeden z barów w którym na pewno nie poproszą mnie o dowodzik.  
Kiedy dotarliśmy na miejsce wypiliśmy parę piw gadając praktycznie o wszystkim.  
-Haha, -zaśmiała się w końcu- moja pierwsza randka i to w dodatku z kuzynem!
Zaszokowało mnie to. Podejrzewałem, nie, miałem pewność, że jest dziewicą, ale, że nigdy nie była na randce mnie mocno zdziwiło. Owszem jest nieśmiała i te problemy z twarzą, ale przecież nie jest brzydka!
-Takie życie. -powiedziałem w końcu- Nie przejmuj się. W końcu trafisz na swojego księcia. -roześmiałem się i puściłem do niej oczko- Jestem pewien.  
-A ty jak tam stoisz w tych sprawach?- zapytała z chytrym uśmieszkiem na ustach.  
-Byłem z paroma. -odparłem bez entuzjazmu gdyż ciągle bolało mnie rozstanie z moją ostatnią dziewczyną i to jak jedna ktokolwiek której naprawdę coś czułem potraktowała mnie jak śmiecia- I z żadną nie wyszło.  
-To dlatego ciągle jesteś taki smutny? -zapytała z zatroskaną miną na twarzy.  
Nie przypuszczałem, że wyglądam smutno. Czułem się piesko