Nasze Opowiadania: Straszna Miłość cz.1

To opowiadanie napisałyśmy na pw z Izą :3
***
Szłam ciemną ulicą oświetlaną tylko światłem ulicznych latarni. Śnieg lekko prószył. Nagle zainteresowała mnie górka śniegu leżąca po drugiej stronie ulicy. Przebiegłam przez jezdnię o mało co nie wpadając do tajemniczej zaspy. Nagle wypadł z niej mężczyzna i upadł na twarz. Starałam się unikać jego spojrzenia - niestety na próżno. Patrzyłam na jego twarz, ale głównie na oczy - niesamowite czarne oczy. Zbliżyłam się do niego i dopiero teraz zauważyłam, że jest nagi! Podeszłam bliżej i podałam mu moją kurtkę. Wyciągnął do mnie rękę w błagalnym geście. Pomogłam mu wstać. Postanowiłam zaprowadzić go do mnie do domu. Szliśmy w milczeniu. Ciszę przerywał tylko on, który co chwilę kasłał. Z litości wręczyłam mu mój szalik. Uśmiechnął się do mnie wdzięcznie ukazując śnieżnobiałe zęby. Zdziwiło mnie to, że człowiek, który był goły w zaspie śniegu ma takie uzębienie. Dotarliśmy do mojego domu. Zamarłam. Na drzwiach mojego domu był czarny odcisk łapy. Zaniepokoiło mnie to, ponieważ kiedy wychodziłam, tego tu nie było.Weszliśmy powoli na podwórko, drżącą ręką wyjęłam klucze i włożyłam je do zamka. Przekręcając kluczyk zastygłam, przecież właśnie zapraszam obcego, gołego faceta do mieszkania! Z lekkim wahaniem otworzyłam drzwi i gestem ręki zaprosiłam "nowego znajomego" do domu.Ten pewnym siebie krokiem ruszył na przód. Zaskoczyła mnie ta jego pewność siebie i orientacja w moim mieszkaniu.Właśnie sobie uświadomiłam, że od ostatnich 3 tygodni wydawało mi się, iż ktoś mnie obserwuje. Obcy rozsiadł się na kanapie przed kominkiem gdy zdejmowałam kurtkę i buty. Niezauważalnie wymknęłam się z salonu do kuchni, aby zadzwonić pod 112. Gdy tylko podniosłam słuchawkę telefonu nieznajomy pojawił się obok. Jednym ruchem dłoni wyrwał mi słuchawke i odciął kabel. Przestraszona chciałam krzyknąć ale zasłonił mi usta dłonią.
- I tak nit Cię tutaj nie usłyszy - Rzekł. Z przerażeniem w oczach patrzyłam jak zbliża swoją nieziemska twarz do mojej.  
- Możesz być tylko moja.- powiedział i namiętnie mnie pocałował.
Uległam jego wargom zaskoczona niezwykłą śmiałością oraz siłą. Ale jednak po mimo jego nienagannej urody odsunęłam go dłonią i pobiegłam na piętro z lekka speszona jego nagością.Sięgnęłam ręką do szafy i wyciągnęłam z niej zmięte spodnie mojego ex.
*Puk, puk.* - usłyszałam pukanie do drzwi. Otworzyłam je szybko, wyrzuciłam spodnie i na powrót zamknęłam drzwi sypialni przy akompaniamencie jego perlistego śmiechu.
- Co to było? - Zapytał się mój ''nowy znajomy''.
- Nie mam zamiaru oglądać cię nagiego! - warknęłam biorąc z powrotem spodnie do ręki i rzucając mu je w twarz.Przyjął je ze śmiechem i na moich oczach założył wchodząc do mojej sypialni. Tego już nie wytrzymałam.
- Kim do jasnej cholery jesteś i co robiłeś w tamtej zaspie?! - wrzasnęłam. Ale zamiast mi odpowiedzieć przyparł mnie do drzwi i pocałował. Miałam go serdecznie dosyć. Odepchnęłam go ręką, a on zaśmiał się wpadając na łóżko. Zupełnie go nie rozumiałam.Chciałam wyjść z pokoju, ale zastałam zablokowane drzwi. Przestraszyłam się nie na żarty. Podszedł do mnie powoli i złapał za nadgarstki.Rzucił mnie na łóżko namiętnie całując.
- Nie masz jeszcze przypadkiem koszulki? Jest mi trochę zimno. - Zażartował. Nie mogłam się oprzeć jego ustom, które z coraz większą siłą na mnie napierały. W końcu się poddałam. Jego dłonie znalazły się pod moją bluzką. Na moje szczęście usłyszałam dzwonek do drzwi. Nieznajomy zaklął. Zerwałam się z łóżka poprawiając spódniczkę i zeszłam na dół po schodach. Usłyszałam głos mojego brata.
- Jesteś Alexa? - Wyprzedziłam swojego ''gościa'' i uchyliłam delikatnie drzwi.  
- Cześć Josh. - powiedziałam mając wielką nadzieję, że nie zauważy stojącego kilka metrów dalej mężczyzny gołego od pasa w górę.
- Nie zaprosisz mnie? - zapytał ciebie brat. - Jestem chora. - Odpowiedziałam, natychmiast zmieniając barwę głosu na bardziej zachrypniętą. - Nie chciałabym Cię zarazić.
- Dobrze moja mała siostrzyczko - puścił do mnie oko. - Przyjdę jutro kiedy nie będziesz... chora. - powiedział.
- Dobrze. Pa. - I zamknęłam mu bezceremonialnie drzwi przed nosem. Nieznajomy od razu porwał mnie w swoje ramiona, ale nie pozwoliłam mu się ponownie pocałować. Jestem taka głupia! Mogłam poprosić o pomoc mojego brata, a nie go przepędzać!
- Zaczekaj - powiedziałam do nieznajomego. - Idź do sypialni, zaraz do Ciebie dojdę. - dodałam. Obcy obrzucił mnie niepewnym spojrzeniem, ale poszedł na górę. Gdy zniknął w drzwiach sypialni otworzyłam szybko drzwi wejściowe, ale Josh'a już nie było. Zamknęłam drzwi na zamek i poszłam na górę. Weszłam do sypialni - on już tam czekał.  
- Mam parę pytań. - powiedziałam od razu.