Rób ze mną rób

Rób ze mną rób

Rób ze mną wszystko, rób
Do samego końca, aż po grób!
Zjadaj po kawałku moje ciało
Żeby, już nigdy nie było mi mało.

Zjedz też te chwile ulotne
Co dają szczęście tylko przelotnie
I zatrać się ze mną na stałe
Tam w zaświatach – na miłości skale.

Nie wypuszczaj mnie, już z rąk
Tylko schowaj w butonierkę swą
Będę ci tam różą pachniała
Purpurowa, gorąca i nabrzmiała.

Będziesz mnie od dołu wąchał
Całował i czule chrząkał
Wszystko zrobię, nie zostanę w tyle
Bo tam, już na zawsze serce bije.


Barbara Wrzesińska