Opaska na oczach

Jak sen znikasz na jawie
Mgła nocy opada na poduszkę
Wspomnienie boli mocniej niż piszą
Ostatni zapach przywdziewa twą twarz

Szczerość ma dwa imiona
Być sobą, to teraz rarytas biednych
Okładka zdobi nasze sumienie
A treść ukazuje wszystko, czego nie widać

Łzy nadziei mienią się złotem
Co nie osiągalne, szybko zanika
Zatracić się można w słowach pisanych
Ale co z nami? Czy przeżyjesz nadzieją? 03.03.2019

Ewelina31

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 71 słów i 431 znaków.

3 komentarze

 
  • Użytkownik Ewelina31

    @Wierszopisarka dzięki:-)

    18 mar 2019

  • Użytkownik AuRoRa

    Życiowe, jednak nadzieja zawsze pozostaje, pomimo tego co nas spotyka.

    13 mar 2019

  • Użytkownik Ewelina31

    @AuRoRa prawda, dzięki:-)

    18 mar 2019

  • Użytkownik AnonimS

    Nostalgiczne

    12 mar 2019

  • Użytkownik Obca

    @AnonimS racja:-)

    12 mar 2019