08 V 2021
Ból duszy
Czasem rodzi się człowiek nikt
To też bez wartości są, jego łzy
Bo jak może płakać to coś,
Gdy, jako noworodek robi na złość.
To coś nie powinno niczego chcieć
Nikt, go nie chciał więc co może mieć
Na pewno nie ma serca i duszy
Niech nie beczy i się pokory uczy.
Wszak urodził się bez wartości
A żyje bo żyje tylko z litości.
Urosło dziecię do rozmiarów człowieka
I na przekór losowi nie narzeka.
Nie chce być nikomu ciężarem
Nauczył się żyć z tym darem.
Lecz czasem pyta dlaczego
Tak okradziono go z tożsamości, jego.
Godności, już nikt mu nie zwróci
Dlatego ból serca i duszy ucisz.
B.W.G
1 komentarz
Zdrowynapalony
Smutny wiersz
Margerita
@Zdrowynapalony dziękuję