08 V 2021 
 
Ból duszy 
 
Czasem rodzi się człowiek nikt 
To też bez wartości są, jego łzy 
Bo jak może płakać to coś, 
Gdy, jako noworodek robi na złość. 
 
To coś nie powinno niczego chcieć 
Nikt, go nie chciał więc co może mieć 
Na pewno nie ma serca i duszy 
Niech nie beczy i się pokory uczy. 
 
Wszak urodził się bez wartości 
A żyje bo żyje tylko z litości. 
Urosło dziecię do rozmiarów człowieka 
I na przekór losowi nie narzeka. 
 
Nie chce być nikomu ciężarem 
Nauczył się żyć z tym darem. 
Lecz czasem pyta dlaczego 
Tak okradziono go z tożsamości, jego. 
 
Godności, już nikt mu nie zwróci 
Dlatego ból serca i duszy ucisz. 
 
B.W.G
Materiał znajduje się w poczekalni. 
Prosimy o łapkę i komentarz!
1 komentarz
Zdrowynapalony
Smutny wiersz
Margerita
@Zdrowynapalony dziękuję