Wspomnienia. Cz.1 ★ - Prolog

Drogi pamiętniku. Dzisiaj przeżyłam swój kolejny dzień w tej okropnej szkole. Jak zwykle były docinki w moim kierunku, wyzwiska i samotność. Dlaczego samotność? Dlatego, że nigdy nie miałam przyjaciół. Z powodu problemów finansowych i nałogów moich rodziców byłam po prostu biedna. Mama i tata pili, nie pracowali a po alkoholu byli agresywni. Było dużo takich sytuacji gdy nie chciałam wracać do domu. Przez takie życie, moje oceny diametralnie się zmieniły. Jeszcze zaledwie parę lat temu moje życie było normalne. Byliśmy szczęśliwą rodziną. Gdyby nie porwanie mojego brata - Kuby. A no tak.. Zapomniałam Ci się przedstawić. Mam na imię Kamila. Szesnasto- letnia Warszawianka o ciemno zielonych oczach, brązowych włosach i dosyć wyrobionej figurze. Kuba miał dziesięć lat gdy został uprowadzony, ja miałam zaledwie osiem. Mimo, iż policja szukała, my na własną rękę również nie udało nam się go odnaleźć. Przepadł jak kamień w wodę. A może już nie żyje? Sama nie wiem jak to z nim jest. Strasznie brakuje mi jego obecności. Gdy byliśmy dziećmy mieliśmy świetny kontakt. Oczywiście - kłóciliśmy się, biliśmy, nienawidziliśmy ale co najważniejsze. Zawsze mnie bronił, zawsze był. Nadal nie mogę poradzić sobie z tym że zaginął. A może by tak ponownie wszcząć poszukiwania? Może tym razem? Czeka mnie bardzo długa noc..
∞≈≈∞
Hej misie ^^. Jak podoba Wam się prolog nowego opowiadania? Co sądzicie? Komentujcie, doradzajcie, krytykujcie. Dziękuje bardzo wszystkim za opinię w każdej postaci. Widzimy się w pierwszej części, buziaki ≠ xoxosylwia