Przeznaczeni

Budzę się w nocy znów ten koszmar przypominający mi o przeszłości.

Idę do szkoły w październikowy, jesienny dzień. Dziś mój pierwszy dzień na pierwszym roku studiów. Boje się dlatego w głowie układam sobie moją wypowiedź ustną. Mam na imie Ada, mam prawie 20 lat mieszkam na Żoliborzu. Wyglądałam dziś w miarę dobrze. Deszcz nie zmoczył jeszcze aż tak bardzo moich włosów. Wyglądam dość przeciętnie długie do pasa brązowe włosy, zielone oczy i delikatne rysy twarzy.

Dziś czas zapomnieć o przeszłości i zacząć od nowa.

Wchodzę pewnie do szkoły i na rozpisce szukam mojej klasy. Jest klasy c pierwszego roku studiów.  

Kieruję się do wyznaczonej klasy i zauważam przy niej kilka przyjaznych twarzy. Widzę kierująca się w moją stronę dziewczynę.

Hej. Jestem Zuza ~mówi łagodnie i podaje mi swoją ręką

-Cześć. Ada jestem ~ściskam jej miękką dłoń

Nagle podchodzi do nas chłopak i obejmuje Zuzię

-Jestem Bartek chłopak Zuzi, a to mój przyjaciel.  

Pokazuje na chłopaka obok który do nas podchodzi. Widząc go byłam lekko zszokowana. Dawno nie widziałam tak przystojnego mężczyzny. Miał kasztanowe krótkie włosy idealnie ułożone, piękne niebieskie oczy. Jednak najpiękniejsze było ciało. Miał na sobie czarną obcisłą koszulkę na której idealnie rysowały się mięśnie. Widać było, że ma bardzo silne ręcę.Trochę się zapatrzyłam, ale zaraz się opamiętałam

-Jestem Adam~powiedział ukazując równiutkie białe zęby

-Ada miło mi~ odpowiedziałam lekko zawstydzona

-Przepraszam was, ale muszę iść do łazienki zaraz wróce ~powiedziałam i szybko znalazłam łazienkę

Zmoczyłam twarz zimną wodą. Nie może Ci się podobać.Uspokajałam się.Nie zasługujesz na to mówiłam sobie. A co jeśli on mi się podobać? Zaczęłam zadawać sobie w głowie mnóstwo pytań. Zapomnij o przeszłości. Powtarzam i powtarzam.

Co stanie się dalej? Co zdarzyło się kiedyś w życiu Ady? Komentujcie koniecznie i udzielajcie rad. Mam nadzieję, że część się spodoba.