Znalazłem cię w opuszczonym ogrodzie
W gąszczu krzewów i cierni
Musiałem długo walczyć o ciebie
Żebyś mogła ujrzeć światło
Budzącego się dnia
Byłaś słaba i widziałem że pragniesz być
Troszczyłem się o ciebie
Dając ci nadzieję na przyszłe dni
Ty w zamian za to zakwitłaś w moich dłoniach
Dając mi radość i szczęście
Kochałem każdą twoją część
Byłaś dla mnie wszystkim
Co daje mi miłość
Aż do dnia kiedy wracając do ciebie
Znalazłem puste miejsce nic więcej
Moje serce zamarło i pkryły go ciernie
Bez ciebie żaden dzień będzie tylko nocą
Gdzie się podziałaś Różo?
Czekam na ciebie w coraz bardziej
Dzikim ogrodzie
Materiał znajduje się w poczekalni.
Prosimy o łapkę i komentarz!
1 komentarz
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Załóż konto za darmo.
Historyczka
ie szukaj mnie tam, gdzie mnie nie ma,
Nie jestem różą, co w dłoniach więdnie.
Odeszłam lekka, jak wiatr o świcie,
By znaleźć miejsce, gdzie serce nie pęknie.
Kochałeś mnie – lecz ja byłam cieniem,
Który bał się blasku twojego nieba.
Wolność wołała mnie cichym szeptem,
Więc stałam się echem, co wracać nie trzeba.
Hart
@Historyczka róże bywają różne ja kocham te najbardziej bordowe😘
Historyczka
@Hart
Nie pozostaje nic innego jak ofiarować swej rózy kwiat...
Hart
@Historyczka masz ochotę na róże?
Historyczka
@Hart
Zarówno otrzymywać. Jak i je... dawać... 
Kocham kwiaty...
Hart
@Historyczka czyli ta 🌹 jest dla Ciebie i niech kwitnie i pachnie tak długo jak będzie Ci potrzebna😘
Historyczka
@Hart
Ach, różę otrzymać to jedno, ale od takiego dżentelmena – to już prawdziwy zaszczyt. Dziękuję.
Hart
@Historyczka no cóż róża dla Róży to idealna kompozycja, a ja lubię harmonię