Jeszcze kilka dni temu była zwykłą dziewczyną kochającą skrycie chłopaka, on czuł do niej to samo, oboje bali się do tego przyznać to ich najbardziej bolało. Teraz są ze sobą szczęśliwi.
A oto ich historia :
Pewnego dnia obudziła się i spojrzała na zegarek była już 12:12, cały czas trafiała na połówki . Popatrzyła w zdjęcie, które wisiało jej na ścianie i z uśmiechem na twarzy wstała z łóżka. Zeszła krętymi schodami wprost do salonu, w którym już czekała na nią niespodzianka. W salonie czekał on, chłopak, w którym już dawno się podkochiwała. Nie wiedziała co robić, była w bieliźnie, na którą narzucony był aksamitny szlafrok. - Co ty tu robisz ? spytała - Czekam na Ciebie, odpowiedział chłopak. - To może ja skocze na góre i się ubiore poczekasz ? - Tak poczekam. Dziewczyna wybiegła z salonu i uciekła na górę. Szukając ubrań w swojej szafie myślała o chłopaku, który czeka na dole. Znalazła ciuchy, szybko się ubrała, uczesała i pomalowała. Po kilku minutach była już na dole i wpatrywała się w chłopaka, który siedział na kanapie. - No jestem. powiedziała dziewczyna - Musimy poważnie porozmawiać, odpowiedział chłopak. - o czym ? spytała, - pamiętasz jak pierwszy raz spotkaliśmy się w galerii, wtedy coś poczułem, to nie było dla mnie takie zwykłe syknięcie to było dla mnie coś więcej, coś mnie poruszyło, świat stanął dla mnie do góry nogami, nie wiem czy jeszcze kiedykolwiek o mnie myślałaś czy wspominałaś tamtą chwilę. Chciałem Ci po prostu powiedzieć, że coś do ciebie czuję, nie mogę już dłużej tego ukrywać, chce żebyś to wiedziała, jeżeli się teraz na mnie obrazisz zrozumiem to ale Cię kocham. - Ja czuje dokładnie o samo, myślę o Tobie od tamtej chwili gdy pierwszy raz cię ujrzałam, marzę o chociaż jeszcze jednej chwili z Tobą ja Ciebie też kocham. I w tym momencie nastąpił pocałunek.
Minęło kilka miesięcy oni razem byli ze sobą szczęśliwi, dzieliła ich duża różnica wieku, ale im to nie przeszkadzało. Ona wprowadziła się do niego, po 3 latach chcieli założyć rodzinę i wtedy sprawy się skomplikowały. Okazało się, że ona nie może mieć dzieci, totalnie się załamała, chciała nawet popełnić samobójstwo. On nadal ją kochał, nawet gdy wiedział, że będą razem tylko we dwoje, bez dzieci. Każdego dnia powtarzał jej, że będzie dobrze.
Minął rok, przywykli już do tej sytuacji. Mieli siebie, kochali się i to się dla nich najbardziej liczyło. Byli ze sobą szczęśliwi już na zawsze mieli siebie <33
by Elwi ;*
3 komentarze
AbiChan
Praca nie jest zła. Jest ładna i prosta. Tak jak koleżanka niżej, myślę że praca na 4+. Nie jest źle, ale nie jest też idealnie. Prostota i lekkość pracy jest jej największym plusem.Minusów jest z deka więcej. Nie dajesz bohaterom uczuć. Tworzysz ich, dajesz historię, ale nie ma tu żadnych powiązań z uczuciami bohaterów. Wszystko jest mówione, jakby było to jakąś drobnostką. Kiedy kobieta, dowiaduje się, że nie może mieć dzieci, powinno się taki wątek rozwinąć, a nie traktować jak drobnostkę.4+
Ada
No to tak... praca ładna. Taka na 4+. łatwiej by się czytało, gdybyś w rzędach ustawiała wypowiedzi a nie jednym ciągiem, gdyż robi się okropny bałagan. Drugim mankamentem jest to, że trochę się rozpędziłaś w tej wypowiedzi chłopaka i zrobił się jeden mętlik. Szkoda też, że nie nadałaś im imion, bo wtedy uniknęłabyś powtórek. Chyba, że właśnie to miało uczynić tę historię taką piękną
. A i w takich pracach raczej nie stosuj emotek 
Ogółem, pomijając minusy praca na prawdę warta uwagi. Ada
akibu
podoba mi się wstęp i Twoje opisy, inspirują. sama wolę kiedy tekst jest bardziej podzielony graficznie, łatwiej się go wtedy czyta. no i jeszcze interpunkcja. historia sama w sobie bardzo pozytywna