Potarganie

Jesteś  
serca wołaniem na wyspie zatracenia
nie chcę tracić cię
prowadzisz do zniewolenia

Twoje  
bezkresne motywy zażyłości
prowadzą duszę
ku ślepej  miłości

Chcę
stracić wszystkie chwile z tobą
noszę cię w sobie
zdobyłeś mnie zostawiając smutki za sobą

Tylko
dlaczego gdy tonę w pościeli
ty mnie ratujesz
zatapiam się w bieli

Dla ciebie
płonę w ogniu pożądania
rozpaczam cicho
szukam odpowiedzi na pytania

Przynosisz
burze bez oddechu cienia
zabierasz mi noc
lecę na skraj przebudzenia

Pamiętaj
słowo mocno rani
a my sami
na pastwę śmierci samotnie sponiewierani