Nadąsane myśli

Gdzie marzenie psują mi duszę,
Gdzie tęcza nie mieni się barwami,
Gdzie ptaki nie mają już głosu,
I mój zamiera niesprawiedliwie…

Gdzie ludzie czytają cudze listy,
Gdzie rzeczywistość miesza się z marzeniami,
Gdzie łzy sprawują nad nami władzę,
Tam i ja pokładam nadzieję…

Gdzie miłości uczucia spoczęły,
Gdzie skończyła się odwaga,
Tam usiały się krople rosy,
I plączą wciąż wszystko ze wszystkim…

Gdzie świat zatrzymał się na chwilę,
Gdzie pragnienia przygasły nadąsane,
Tam przygasła moja wiedza spontaniczna,
I nijak nie potrafię jej przygonić…

Gdzie natarczywe myśli skupiają się na prawdzie,
A marzyć nie wolno, bo po co?
Tam schowałam swoje odniesienia,
Niech trwają wiecznie, przynajmniej one… 17.11.2018

Ewelina31

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 123 słów i 768 znaków.

3 komentarze

 
  • Margerita

    łapeczka w górę i też się cieszę, że znów jesteś z nami na lolu a wiersz mi się podoba

    18 lis 2018

  • Ewelina31

    @Margerita dziękuję

    30 lis 2018

  • AnonimS

    Brawo Ty. Fajnie że wróciłaś. Pozdrawiam

    18 lis 2018

  • Ewelina31

    @AnonimS ja nigdy nie odeszłam...

    30 lis 2018

  • agnes1709

    Ależ kozacki tytuł, ZAJEBISTY! Za całość także łapa :D

    17 lis 2018

  • Ewelina31

    @agnes1709 ach dziękuję :przytul:

    30 lis 2018