02 IV 2022
Myślałam
Myślałam, że trzymając się za ręce
Z uśmiechem przejdziemy przez życie,
Ale ty chciałeś od życia coraz więcej i więcej,
Aż stałeś się, jak pusty dzban – marzyciel.
Dziś nie wierzę ci w cokolwiek
Choć wtedy mogłeś mnie mieć i zachować.
Zostało wspomnienie po tobie i po mnie
Poczerniało, jak nasza wymarzona droga.
Nie płaczę po tobie i ty nie martw się o mnie
Trzeba nauczyć się bycia szczęśliwym
Żeby na życie nie stracić nadziei ogromnej
Bo wtedy nie zostanie, już nic tylko koniec
prawdziwy.
Barbara Wrzesińska - Glaza
Materiał znajduje się w poczekalni. Prosimy o łapkę i komentarz.
Dodaj komentarz