Zapracowana

03 IX 2021

Zapracowana

Pierwsza dama
Zawsze tańczy sama
Swój śmiertelny taniec
Nazywany umieraniem.

Uczciwie pracuje,
Nikomu nie daruje
Jest nieprzekupna
Często podstępna i okrutna.

Potężna, jak wszechświat
Choć nie liczy nikomu lat.
Zawsze wysłana przychodzi
I wraz z życiem odchodzi.

To osobliwa dama
Bywa, że jest oczekiwana
Nie zawsze znienawidzona
Lecz czasem upragniona.

Choćby u lekarza przemądrzałego
Wielkiego i wszechmocnego
Co uzdrawia według jego woli
Leniwca co forsę woli.

Gdy są w życiu chwile,
Że nie wie się po co żyje
I nie przychodzi pomocna dłoń
A ból krzyczy, jak dzwon.

Wtedy wypatruje się damy
Suchej, jak zgrzyt z oczodołami
Bo tylko ona chętnie pomoże
I pewny spokój dać może…


Z życia wzięte

B.W.G