Materiał znajduje się w poczekalni. Prosimy o łapkę i komentarz.

Wiatr od zachodu

2 VII 2022

Wiatr od zachodu

Świeciło wtedy słońce
Chodziliśmy brzegiem morza
I te noce, noce parne gorące
Tobą pachniały przestworza.

Myślałam, że będą na zawsze
I tylko dla nas księżyc i słońce
I tylko gorące serca nasze
Będą nieczułe na złą rozłąkę.

Nagle wiatr powiał od zachodu
Chłodem zamroził nasze serca
Twoje żegnaj tonęło w morzu
A w naszych sercach  
zabrakło dla nas miejsca.

Hello, hello tak, już jest
Słońce też zachodzi
Na pewno o tym wiesz,
Że w  ciemności  
rozchodzą się wszystkie drogi

Barbara Wrzesińska - Glaza

Margerita

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 110 słów i 567 znaków, zaktualizowała 10 sie 2022.

Dodaj komentarz