Mając ciebie, pragnę więcej
Zwykłej rozmowy o rzeczach błahych
Spraw o pogodzie i liściach na ziemi
O pierwszej kropli spadającej z nieba
O zacnym grzybku z podgryzionym kapeluszem
O małym ślimaczku pełznącym z nadzieją na obiad
O mrówce pracującej za siebie i wszystkich
O wietrze, co dnie w zaroślach unosząc się pychą
Tak bardzo pragnę rozmowy…
O mchu porastającym ziemię
O pomniku zapomnianym przez ludzi
O zniczu przewróconym na grobie
O bólu zęba, który niespodziewanie dał o sobie znać
Tak bardzo pragnę rozmowy…
Posłuchaj mnie choć odrobinę
Pokiwaj głową, że słuchasz
Popatrz co chwilę w moją stronę
Poudawaj, że mnie słyszysz
Tak bardzo pragnę rozmowy…
6 komentarzy
Morfina
Prawdziwy. Jakże często mówimy zamiast rozmawiać...
Podoba mi się
"O wietrze, co dnie w zaroślach unosząc się pychą" - tutaj chyba mała literówka słownik pewnie zmienił "dmie" na "dnie"
agnes1709
Wróciłaś Łapka, wierszyk na 5
Ewelina31
@agnes1709 bardzo dziękuję. Postaram się wrócić do formy☺
agnes1709
@Ewelina31 Z Kaśką!
Duygu
Dobrze Cię tu znowu widzieć Piękny, poruszający serce, wiersz...
Ewelina31
@Duygu ślicznie dziękuję ipozdrawiam serdecznie☺
Pani123
fajnie, że wróciłaś
Ewelina31
@Pani123 mi również miło za odwiedziny☺
Speker
Powrót, wspaniały powrót w wielkim stylu
Ewelina31
@Speker dziękuję bardzo☺
AnonimS
No wreszcie . Gdzie się dobra Kobieto podziewalas tyle czasu? Pozdrawiam
Ewelina31
@AnonimS roniłam bezsenne łezki w obliczu płaczu i wzruszeń mojego szczęścia☺
AnonimSedit
@Ewelina31 wazne ze się znalazlas bo myślalem ze masz jakis problerm