Gołdapska puszcza
drzewa ma, aż do nieba
słowik dźwięki wypuszcza
o tych, co ginęli dla chleba
Dziś ich betonowe kryjówki
pokryła mchowa pierzyna,
w której zamieszkały mrówki
czasem zapłacze dziewczyna.
Gołdapska puszcza
drzewa ma, aż do nieba
słowik dźwięki wypuszcza
o tych, co ginęli dla chleba .
Dusze tamtych żołnierzy
co w lasach się krwawili
na darmo wypatrują pacierzy
ze złości ludzi straszyli.
Materiał znajduje się w poczekalni.
Prosimy o łapkę i komentarz!
Dodaj komentarz
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Załóż konto za darmo.