zafoliowana samoświadomość

w kolażach życia tworzę swoje
na wysokości podkurczonych kolan
doklejam napis gdzie jesteś
patrzę na ścieżki  
po których układają się szyszki i patyki
na zmęczoną korę starych drzew

wciąż wracam do tamtej strony
z niechęcią wydzieram z niej obraz  
nagie ciało kobiety
skurczone w pozycję embriona
owinięte folią zaduszone oddechy

jestem jak Weronika z podwójnym życiem
tak jak ona wiem
że wszystko otwiera się i zamyka  
w każdej chwili szukam tych znaczeń  

jeśli tak jest jeśli świat pulsuje
to co trzeba zrobić żeby odczytać ukryte sensy
i zbliżyć się do istoty rzeczy

*https://www.youtube.com/watch?v=fPP-7iaNa3Y

kaszmir

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 117 słów i 655 znaków, zaktualizowała 4 lip 2021.

1 komentarz

 
  • agnes1709

    :ciuch:

    4 lip 2021

  • kaszmir

    @agnes1709 dziękuję za oklaski.  Miłego :przytul:

    5 lip 2021