08 IV 2021
Smutny czas
Za oknem deszcz z gradem
Wystukują łzawą serenadę
Straszą koronowirusem,
Że schować w mysią dziurę muszę.
Bardzo czuję się samotna
Myślę, że świat mnie nie kocha,
Jak wierzba na rozstajach dróg
Patrzę w chmury – czy widzi mnie Bóg.
Daj mi Boże ciepła, którego brak
I żebym myślała, że dobry jest świat.
Chcę myśleć nie tylko przez chwilę
Że serce, jak dzwon prawdą bije.
Chcę poczuć prawdy smak
Wśród obłudy, intryg i kłamstw.
Otocz mnie Boże ramieniem tak,
Że będę kwitnąć, jak stokrotka i mak.
B.W.G
Materiał znajduje się w poczekalni. Prosimy o łapkę i komentarz.
Dodaj komentarz