Pusto, już

07 IV 2021

Pusto, już

Pusto, już od łanów zbóż
Mgła zasłania widok dróg
Osrebrzył mróz ściernisko.
Patrzy zapłakane wrzosowisko.

Pożegnały pola, już bociany,
Ale czarne ptaki pozostały
Słychać żałosne głosy gap
Wśród pożółkłych suchych traw.

Nad polami ciemna noc
By sen dał życiu nową moc
I z rankiem niebo zaśpiewało
A szczęście z nami pozostało.  

Bo, gdy dzień jesienny się budzi
Z nim budzą się cienie ludzi
Wtedy lubi uśmiechać się słońce
By serca były weselsze i gorące.  

B.W.G