,, Tam nie może nikt zamieszkać..." cz. 29 ostatnia
,, Kiedy chorzy umierają, mówi się, że winni są lekarze, a kiedy przychodzą do zdrowia, przypisuje się ich uzdrowienie bogom” Pomponazzi Pietro Prolog Nie pamiętam ...
Jestem tym, kim byłam w przeszłości. Od zerówki zawsze coś tam bazgrałam na ostatnich stronach zeszytów. Z reguły były to wiersze, które zaczęły przekształcać się w opowiadania, a potem w prozę. Piszę bardzo uczuciowo, bo jest we mnie coś, co chcę przekazac innym. Dla mnie nie ma słowa ,,tak", albo ,,nie". Ja zawsze znajduję coś pomiędzy, bo wiem, że w człowieku jest ta nutka miłości, czy też innych uczuć, które choćby podświadomie próbujemy przekazać innym, choć sami do końca tego nie wiemy. Niebo nie musi mieć koloru szarości. Może być smutne, albo przygnębione siłą wiatru, który chce zrobić mu na złość. Jest smutne, ale wie, że zawsze po burzy wychodzi tęcza...
razem: 554 529 251
,,Ból"( drugi wiersz...)
,,Ból’’ Czujesz mnie przy każdym ruchu i każdym oddechu Czujesz mnie, gdy sięgasz po czajnik I z trudem nalewasz sobie do szklanki wodę. Jestem z tobą, nawet, gdy sen ...
,,Znaleźć cię"
,, Znaleźć cię” Tak mi trudno czasem obudzić się rano Nie mam się, czego uczepić, by wstać Myśli o tobie wysączają ze mnie życie A brak ich, jest jeszcze gorszy ...