Ha. Odrobinę zawiodlem się z tego powodu, że nie wyjawiłaś, jakiego to fantu zażądała Arlene po wygranej partii bilarda. Ale wynagrodził to "konkurs piękności" w wykonaniu chłopaków. Arlene w roli Parysa, tylko znacznie od tamtego mądrzejsza. A i opis akcji w Londynie bardziej udany od poprzednich, tam była "gra w strzelanego", tutaj Przękleci napotkali pewne "trudności", a i humoru w tak poważnej sytuacji nie zabrakło.
Udane połączenie scen obyczajowych, erotyki (chociaż tym razem bez czystej fizyczności to erotyka i tak buzuje) oraz sensacyjnego przerywnika. Ona istotnie powinna wyjawić swoją tajemnicę, im później, tym trudniej.
Dobrze napisana scena erotyczna, a i opis zamku plastyczny. Do tego sprawnie ukazane scenki obyczajowe, bo przecież opowiadanie, nawet zamierzone jako erotyczne, nie polega na tym, by wysłać bohaterow do łóżka po dziesięciu (bywa, że już po pięciu) zdaniach.
Szkoda, że koniec z odsłonami historycznymi. Obecny odcinek to swego rodzaju intermezzo, okraszone sceną "batalistyczną". Główna część to jednak przdstawienie sytuacji Kaidana przed spotkaniem (?) z wiedźmą. Dobry warsztat. Pozdrawiam.
O, doczekalismy się sceny ertycznej, bardzo udanej. To prawda, że wbrew temu, co wielu się wydaje, napisanie dobrej sceny erotycznej to wielka sztuka. Trzeba unikać zarówno wulgaryzmów, jak i infantylizmów. Pierwszych oraz drugich mnóstwo w wielu tutejszych "utworach" (i nie tylko tutejszych). Następnie kontrapunkt w postaci sceny pojedynku. Oczywiscie, Kaiden wygrał i zyskał następnego "drużynnika". Intrygujace, gdzie trafi następnym razem? Na koniec pochwała dobrej znajomości realiów historycznych. I ten dokror John Dee, jeden z najsłynniejszych szarlatanów (?) wszechczasów. Ale tym razem umożliwił kochankom choćby przelotne spotkanie po pięciu wiekach. Ciekawe nawiązanie.
Intrygujący pomysł z Przeklętymi (i nieśmiertelnymi), wędrującymi przez lądy i morza oraz ocean czasu. Przypomina trochę pamiętnego"Highlandera" (zwłaszcza, że i tutaj bohaterowie wywodzą się ze Szkocji) ale dobrych wzorcow nie ma co się wstydzić.Ciekawe, w jakim miejscu i czasie osadzisz kolejne epizody? Wszystko to wymaga sporej wiedzy historycznej, ktorą posiadasz. Opis bitwy pod Arsuf zgodny jest w różnych detalach z faktycznymi wydarzeniami (rozstawienie wojsk z wysuniętymi na pierwszą linię łucznikami, zakazy Ryszarda, samowolna szarża joannitów na lewym skrzydle itp.). Lubię klimaty historyczne, więc opowieść przyciagą moją uwagę. Co prawda, dominują elementy romantyczno-sentymantalne, ale takie było chyba Twoje założenie. Ogólnie dobry warsztat. Pozdrawiam.
@Marigold Miło słyszeć takie słowa z ust kogoś, kto sam pisze. Zauważyłem, że interesują Cię tematy historyczne. Mnie rownież, jak widać. Średniowieczna Szkocja... zajrzę tam w najbliższym czasie. Ze swojej strony rownież zapraszam do moich światów.
@emeryt Hej. Jak pewnie zauważyłeś, usunąłem tę powieś z portalu, a to dlatego, że wydawnictwo Novae Res zdecydowało się opublikować ją w formie klasycznej, papierowej. Obecnie trwają prace redakcyjne, jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem, księżka powinna ukazać się pod koniec roku. Najprawdopodobniej pod zmienionym tytułem, co zasugerowało wydawnictwo i na co się zgodziłem. Oczywiście, dam znać gdy książka się ukaże. Dzięki za pamięć i pozdrawiam serdecznie.
Przeklęty cz. 16 i cz. 17
Ha. Odrobinę zawiodlem się z tego powodu, że nie wyjawiłaś, jakiego to fantu zażądała Arlene po wygranej partii bilarda.
Ale wynagrodził to "konkurs piękności" w wykonaniu chłopaków. Arlene w roli Parysa, tylko znacznie od tamtego mądrzejsza.
A i opis akcji w Londynie bardziej udany od poprzednich, tam była "gra w strzelanego", tutaj Przękleci napotkali pewne "trudności", a i humoru w tak poważnej sytuacji nie zabrakło.
Przeklęty cz. 14 i cz. 15
Zarówno opis sceny pod prysznicem, jak i gry w bilard bardzo udane. Chciaż główny moment posuwający akcje do przodu to rozmowa z Brannem.
Przeklęty cz. 12 i cz. 13
Udane połączenie scen obyczajowych, erotyki (chociaż tym razem bez czystej fizyczności to erotyka i tak buzuje) oraz sensacyjnego przerywnika. Ona istotnie powinna wyjawić swoją tajemnicę, im później, tym trudniej.
Przeklęty cz. 10 i cz. 11
Dobrze napisana scena erotyczna, a i opis zamku plastyczny. Do tego sprawnie ukazane scenki obyczajowe, bo przecież opowiadanie, nawet zamierzone jako erotyczne, nie polega na tym, by wysłać bohaterow do łóżka po dziesięciu (bywa, że już po pięciu) zdaniach.
Przeklęty cz. 9
Blisko, coraz bliżej....
Przeklęty cz. 7
@Marigold Oczywiście, zapraszam, gdy znajdziesz wolną chwilę i ochotę. Musze też chyba wrócić do Sofonisby, która troche ostatnio zaniedbałem.
Przeklęty cz. 8
Czytam dalej, zaintrygowany, czym to wszystko się skończy.
Przeklęty cz. 7
@Marigold Trafiają się niekiedy czytelnicy zainteresowani opowieściami historycznymi.
Przeklęty cz. 7
Szkoda, że koniec z odsłonami historycznymi. Obecny odcinek to swego rodzaju intermezzo, okraszone sceną "batalistyczną". Główna część to jednak przdstawienie sytuacji Kaidana przed spotkaniem (?) z wiedźmą. Dobry warsztat. Pozdrawiam.
Przeklęty cz. 6
O, doczekalismy się sceny ertycznej, bardzo udanej. To prawda, że wbrew temu, co wielu się wydaje, napisanie dobrej sceny erotycznej to wielka sztuka. Trzeba unikać zarówno wulgaryzmów, jak i infantylizmów. Pierwszych oraz drugich mnóstwo w wielu tutejszych "utworach" (i nie tylko tutejszych). Następnie kontrapunkt w postaci sceny pojedynku. Oczywiscie, Kaiden wygrał i zyskał następnego "drużynnika". Intrygujace, gdzie trafi następnym razem? Na koniec pochwała dobrej znajomości realiów historycznych. I ten dokror John Dee, jeden z najsłynniejszych szarlatanów (?) wszechczasów. Ale tym razem umożliwił kochankom choćby przelotne spotkanie po pięciu wiekach. Ciekawe nawiązanie.
Przeklęty cz.4
Intrygujący pomysł z Przeklętymi (i nieśmiertelnymi), wędrującymi przez lądy i morza oraz ocean czasu. Przypomina trochę pamiętnego"Highlandera" (zwłaszcza, że i tutaj bohaterowie wywodzą się ze Szkocji) ale dobrych wzorcow nie ma co się wstydzić.Ciekawe, w jakim miejscu i czasie osadzisz kolejne epizody? Wszystko to wymaga sporej wiedzy historycznej, ktorą posiadasz. Opis bitwy pod Arsuf zgodny jest w różnych detalach z faktycznymi wydarzeniami (rozstawienie wojsk z wysuniętymi na pierwszą linię łucznikami, zakazy Ryszarda, samowolna szarża joannitów na lewym skrzydle itp.). Lubię klimaty historyczne, więc opowieść przyciagą moją uwagę. Co prawda, dominują elementy romantyczno-sentymantalne, ale takie było chyba Twoje założenie. Ogólnie dobry warsztat. Pozdrawiam.
Sofonisba, cz. 12
@Marigold Miło słyszeć takie słowa z ust kogoś, kto sam pisze. Zauważyłem, że interesują Cię tematy historyczne. Mnie rownież, jak widać. Średniowieczna Szkocja... zajrzę tam w najbliższym czasie. Ze swojej strony rownież zapraszam do moich światów.
Sofonisba, cz. 12
@emeryt PS. Co prawda, nie masz tutaj konta, więc nie mogę napisać na priv, ale dam znaż pod Twoim najnowszym wówczas komentarzem.
Sofonisba, cz. 12
@emeryt Hej. Jak pewnie zauważyłeś, usunąłem tę powieś z portalu, a to dlatego, że wydawnictwo Novae Res zdecydowało się opublikować ją w formie klasycznej, papierowej. Obecnie trwają prace redakcyjne, jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem, księżka powinna ukazać się pod koniec roku. Najprawdopodobniej pod zmienionym tytułem, co zasugerowało wydawnictwo i na co się zgodziłem. Oczywiście, dam znać gdy książka się ukaże. Dzięki za pamięć i pozdrawiam serdecznie.
Sofonisba, cz. 12
@Helen57 Dzięki za wizytę i życzliwy komentarz.
Sofonisba, cz. 10
@Funkykoval197 Dzięki za słowa zachęty. Jeszcze trochę zostało do opowiedzenia.
Sofonisba, cz. 10
@eksperymentujacy "Przez grzeczność nie zaprzeczę" 😉 A serio to dzięki za wizytę i wpis.
Sofonisba, cz. 9
@Funkykoval197 Tak czy inaczej, dzięki za uznanie. Nefer miał być lebskim chłopakiem z prowicji. 😉
Sofonisba, cz. 9
@Funkykoval197 Ha, Nefer z Abydos kiedyś z nimi wygrał, ale gdzie mnie tam do jego talentów.
.Księżniczka
@Vee "Księżniczkę" wybrałem z powodu tytułu i pewnej słabości do... księżniczek właśnie. 😉 Nie zawiodła, będę eksplorował dalej. Tutaj, albo na NE.