Czuła złość i zawód, że nie do końca była szczera wobec rodziców. Ściągając ich tutaj pod pretekstem spędzenia romantycznego wieczoru z Olkiem nieco nadwyrężyła ich zaufania. Chcieli wyjść na pokaz mordobicia w wykonaniu ich nowych znajomych, których pojawienie się w mieście ściągnęło na nich masę problemów. - Odwiozę was- wstała z kanapy. - Zostaniemy jeszcze. - Zabiorę ją ze sobą, a...
Cześć, jestem Paweł i chodzę do klasy 2a w liceum. Jestem średniego wzrostu chudym brunetem. Muszę się podzielić tym co mnie w ostatni wtorek spotkało, jest to autentyczna historia. W ostatnią niedzielę byliśmy za szkolnej wycieczce w kinie. Jechała moja klasa, której wychowawcą jest Pan Dariusz i dwie inne drugie klasy, w tym Aśka, piękna szczupła brunetka z włosami zapiętymi w warko...
No, przepraszam, nie byłabym sobą, gdybym nie dowaliła bohaterom na koniec. A zwłaszcza głównemu ;) Która wersja lepsza? 55 czy 56? Keller chwyciła go za nadgarstek i próbowała wykręcić, ale był szybszy i silniejszy. Chwila szamotaniny skończyła się wraz z hukiem wystrzału. Bezwładne ciało osunęło się na podłogę. Z martwej dłoni wypadł pistolet. -Co ty zrobiłeś?! – Cathrine patrzy...
Lipcowe słońce byłoby nie do wytrzymania gdyby nie ochładzająca bryza i drobinki słonej wody dostające się na pokład po każdym uderzeniu fali o burtę jachtu. Spod ciemnych okularów Cathrine przyglądała się umizgom Oliviera do młodziutkiej Anne Marie, bratanicy sąsiadów, która przepięknie udawała brak umiejętności sterowania łódką. Trzymając ją pomiędzy swoim torsem a sterem, Hunt tłumacz...
Pomimo wyczerpania, zdenerwowana ostatnie metry przed zakrętem prawie przebiegła. Wreszcie stanęła, ciężko dysząc. Nie spóźniła się, ale gentelman też był przed czasem – na samym końcu pustego placu odznaczała się czarna sylwetka Porsche. Ulubiony niemiecki samochód zamożnych Anglików. Keller powoli ruszyła w jego kierunku. Kilka razy wciągnęła w płuca rześkie powietrze, próbując uspokoi...
-Gdzie byłaś, do cholery?! – Blackmountain był z powrotem sobą – wyprostowany, dumny, władczy, a przede wszystkim zaborczy. -Martwiłem się… - dodał już łagodniej, ale wciąż był wściekły. Przyjrzał się przemoczonej do kości Keller. – Co się stało? W odpowiedzi postawiła na stole alibi – dwie torby z zakupami, z których wystawały bagietki i butelka wina. -Chciałam się przejść, a potem...
Wiedziała, że już nie zaśnie. Nie spała całą noc, teraz nie było już nawet sensu zamykać powiek. I tak musiała już powoli się zbierać. Cyk. Cyk. Cyk. "Cholerny zegar, ” – Keller najchętniej zatrzymałaby irytująco głośne wskazówki. Jednak stare pudło z niedziałającą kukułką było dzisiaj postacią kluczową. "15.00.” A była dopiero siódma. Dwanaście godzin niepokoju o w...
"Boże, jaka ze mnie idiotka.” – kolejny raz przemierzyła odległość kilku metrów między oknem a drzwiami sypialni. Środek nocy to idealny czas na spacery dla kogoś, kto nie może spać. Ale nie w czasie godziny policyjnej. Nie mogąc ryzykować wyjścia z domu, Keller miotała się jak dziki zwierz w klatce. Kilka godzin wcześniej jednym podpisem oddała w ręce prawie nieznajomego człowiek...
-Ten. Ten. I ten. – Keller wskazała palcem kilka zdjęć. – Ten jest wasz. – odsunęła zdjęcia na bok. -Podsunęliście mi go na podpuchę. – rzuciła okiem na oficera. - O! I jeszcze ten. Wyprostowała się na krześle. Założyła nogę na nogę. -Na co możemy liczyć? – zapytał roztropnie Obersturmpführer, opierając się wygodnie po drugiej stronie stołu. Keller wyciągnęła elegancką papierośnic...
Godzinę później Julius, odprowadzając Cathrine, uśmiechał się już mniej nieśmiało. -To tutaj. – Keller puściła ramię nowego znajomego. -Tutaj? – zdziwił się mężczyzna. – Już sama dzielnica jest nieciekawa, ale to przejście… -Jak pani mówi, że tutaj, to tutaj. – zganił go głos dochodzący z cienia. - Chyba, że wolisz tutaj. – drugi głos pojawił się na końcu przejścia. -Albo tutaj. ...
