Przepustka ułatwiała życie. Pozwoliła zapoznać się prawie z całym obiektem. Poznać smak obiadu na stołówce, pobrać gotówkę i dokonać kilku potrzebnych zakupów w kantynie, a nawet zaczerpnąć świeżego powietrza na niewielkim ogrodzie za głównym budynkiem. Co prawda z samego ogrodu pozostało niewiele, po tym jak żołnierze urządzili sobie na nim boisko, ale zawsze był to przyjemnie kojący ko...
Ostre słońce przedzierało się przez szpary drewnianych okiennic, a odgłos pukania do drzwi przedzierał się przez resztki snu. Cathrine zamrugała dwa razy łapiąc ostrość otaczającej rzeczywistości. Zerwała się i usiadła na łóżku. Pukanie do drzwi? Tutaj nikt nigdy nie pukał. Nad ranem drzwi otwierały się bez ostrzeżenia, dostawała śniadanie i po półgodzinie otwierały się ponownie. R...
Za każdym razem pierwszy guzik w mundurze stawiał opór. Być może był za ciasno przyszyty albo dziurka była zbyt mała . Patrząc na stygnącą na stole kolację, Cathrine mocowała się przez chwilę z okrągłym metalem. Znieruchomiała ujrzawszy otwierające się drzwi. –Doktor Keller. – poznała głos Jacquesa, wielokrotnie eskortował ją do szpitala – Przysłano mnie po panią. - Coś się stało?...
SZPITAL PSYCHIATRYCZNY W OWIŃSKACH – RAPORT Z BADAŃ PACJENTA O-045 Rok 1939. Rozpoczęliśmy zaawansowane badania nad ludzkim ciałem. Naszym szczurem laboratoryjnym został Obiekt 045. Wybraliśmy jego ponieważ badania wykazały, że w organizmie pacjenta znajduje się nowotwór o trzecim stopniu złośliwości, dlatego też jest nam zbędny. Oddano go pod opiekę naszego znakomitego naukowca, ...
W kieracie pracy dni mijały bezwiednie, jeden podobny do drugiego. Gojące się na twarzy rany stały się swoistym kalendarzem mijającego czasu. Codziennie budziła się w swojej kwaterze, na którą właściwie składał się tylko pokój z łazienką. Zakładała mundur, jadła śniadanie, a następnie strażnik odprowadzał ją do wschodniego skrzydła, gdzie mieścił się blok szpitalny. Przydzieleni do pomoc...
Okrągła, metalowa blaszka wizjera przesunęła się w górę. -Jest aż tak ranna? – mężczyzna zdziwił się widząc ogromne plamy krwi na białym kitlu. -Nie, to krew tego młodego. Długo go reanimowała. Jej w zasadzie nic nie ma. -Ok… Ocućcie ją i przyprowadźcie do mnie. -Tak jest, panie majorze. - Nie chciała się przebrać. – tłumacząc się strażnik wepchnął skrępowaną kobietę do pokoju pr...
Keller chwyciła się tej szansy jak tonący. Im szybciej postawi rannego oficera na nogi, tym szybciej wróci do domu. Blackmountain prowadził ją kolejnym korytarzem, niosąc ciężką torbę ze sprzętem medycznym, a Cathrine w biegu zakładała fartuch i poprawiała włosy. Po drodze, mimo niechęci graniczącej ze wstrętem, zamieniła z Blackmountainem kilka słów o okolicznościach wypadku. Żołnierz z...
SZPITAL PSYCHIATRYCZNY W OWIŃSKACH – RAPORT Z BADAŃ PACJENTA O-137 Rok 1939, Wczesna jesień. Dzień 62 Pacjent O-137 był pod obserwacją już od dwóch miesięcy, ponieważ od niedawna – a dokładnie dwadzieścia jeden dni temu w niedzielę doznał pierwszego ataku padaczki, chodź badania Marcina Zielińskiego wykazywały, że był w stu procentach zdrowy. Padaczka, która dopadała naszego...
Może pół, a może pięć godzin. Straciła orientację w czasie i przestrzeni, równie dobrze mogli jechać na zachód jak i na wschód, w stronę frontu. Jedno było pewne – monotonna jazda pozwoliła opanować atak paniki. Kiedy wysiedli na miejscu, nadal był ciemno – czuła to przez zamknięte oczy. Ktoś wprowadził ją do budynku, ale nie był to współtowarzysz z obandażowaną ręką. Nie odezwał się c...
"Vive la F..." to historyczny dramat romantyczny, którego akcja dzieje się we Francji w czasie drugiej wojny światowej. Opisuje historię kobiety uwikłanej w zdarzenia, które zmieniają jej życie i wartości, uczą przetrwania za wszelką cenę. Fizycznie słabsza, korzysta ze sprytu, inteligencji i emocji, by wyjść obronną ręką z beznadziejnej sytuacji. Vive la F... jest tytułem robo...
