My boyfriend's brother | część 24

Aaron odchrząknął, co spotkało się z tym, że te obie pary oczu spojrzały na nas. Ian wyglądał na zaskoczonego i zacisnął oczy i usta w tym samym czasie po czym znowu na nas spojrzał. Zrzucił Mandy ze swoich kolan i oparł się ręką o oparcie kanapy, która stała na środku salonu i była tyłem do nas.

- Hej? - czarnowłosy powrócił do swojego kpiącego i jednocześnie wkurwiającego uśmieszku, który poznałam pare miesięcy kiedy go poznałam.

- Serio? Hej? - zakpił Aaron, kręcąc głową z dezaprobatą.  

Boże jaka ja byłam głupia. Cholernie głupia. Jak mogłam myśleć, że Ian się może dla mnie zmienić? Jak mogłam zostawić Aarona, myśląc, że moje uczucia do niego znikną i iść do Iana? Tego bezczelnego dupka, który przystawiał się do mnie, gdy byłam dziewczyną jego brata.

Nienawidzę go. Za to co właśnie zrobił. 'Między miłością i nienawiścią jest bardzo cienka linia' i tym razem znajduje się pomiędzy tymi dwoma uczuciami. Nie. Czuję nienawiść i obrzydzenie. To co do niego czułam nie była miłość, to było tylko pożądanie i zauroczenie. Jego sposób bycia, podobało mi się to.

Zostawiłam Aarona, dla osoby, która nawet w najmniejszym stopniu na to nie zasługiwała. Dlaczego to zrobiłam?  

NIE WIEM.

Można powiedzieć, że go zdradziłam, a mimo to on wciąż stał obok mnie, obejmując mnie ramieniem w celu dodania otuchy.  

Postanowiłam zrobić kamienną twarz i udać, że mnie to nie ruszyło.

- Nie przeszkadzajcie sobie - sama byłam zaskoczona z tej pewności z jaką to powiedziałam. - Chodź - zwróciłam się do Aarona i poszliśmy do kuchni.

- Jesteś głodna? - zapytał a ja kiwnęłam głową, że nie, przecież jedliśmy u mnie.

- Nie, dziękuje - uśmiechnęłam się niepewnie.

A może zapomnieć ten cały czas od kiedy Ian się pojawił i wrócić do poprzedniego życia?

- Wybacz mi na chwilę - powiedział Aaron i opuścił kuchnie. Po chwili w wejściu znalazł się Ian i podszedł do mnie.

- Czemu przyjechałaś? - zapytał unosząc jeden kącik ust w lekkim, wkurwiającym uśmieszku.

- Dupek - powiedziałam obojętnie nawet na niego nie patrząc, złapałam za butelkę pepsi i napiłam się łyka.

Ten tylko się cicho zaśmiał.

- Daj spokój kochanie - pokazywał swoje zęby w uśmiechu. Chciał objąć moją talię ale ostatecznie go solidnie odepchnęłam.  

- Nie Ian, i mnie tak nie nazywaj. Wracaj do Mandy i rób z nią to co robiłeś zanim przyszłam tutaj  - spojrzałam mu w oczy obojętnie.  

- Wole Ciebie.

___

Ten rozdział miał inną wersję, ale jednak ją zmieniłam

Kocham was!!

edit: Chcecie krótkie rozdziały ale codziennie, czy długie ale co 2-3dni? :3