Króliczek-zajączek wielkanocny (miniaturka) cz. 3

Kiedy zajęczo-króliczkowa stercząca marchewka wyskoczyła mu z rozporka, nie mogłam się powstrzymać… musiałam ująć ją ustami…
Musiałam ją polizać… a potem poczęłam ją namiętnie ssać.
Tak usilnie pracowałam głową, że aż moje kolczyki (różowe, do koloru bluzeczki, którą dziś założyłam) podskakiwały rytmicznie.

Króliczek tak się podniecił, że swą futrzaną łapą przycisnął moją głowę tak mocno, że aż nabiłam się na marchewkę po gardło…  
Czyżby pomylił buzię z cipką?! Na pewno! Stanowczo za bardzo począł wbijać się w me biedne gardelko!