Czytać lubię od zawsze, pisaniną zająłem się z przypadku i dla rozrywki. Krótko mówiąc, postanowiłem sprobować napisać tak, jak chciałbym przeczytać jako czytelnik. Poniewaz nieźle się przy tym bawię, piszę nadal. Aktualnie, 24 lutego 2025, ukaże się drukiem moja powieść "Wiedźma Siedmiu Bram", obecna kiedyś na Lol jako "Nowy Świat Czarownic". Publikuje ją wydawnictwo Novae Res. zapraszam do lektury.
razem:
Sofonisba, cz. 14
@emeryt Istotnie, interesuję się historią. W tej akurat opowieści staram się ściśle trzymać relacji źródeł (czyli autorów antycznych). Szczęśliwie, relacje te różnią się znacznie w przedstawianiu takich czy innych szczegółów, co pozostawia swobodę wyboru i pewne pole manewru. Jednak nie aż taką, by losy bohaterów kreować dowolnie. Dzięki za odwiedziny.
PS. Wkrótce powinny do mnie trafić egzemplarze autorskie "Wiedźmy Siedmiu Bram", czyli dawnego "Nowego Świata Czarownic". Odezwij się może na priv. Pozdrawiam.
Sofonisba, cz. 14
@Marigold Istotnie, zbierają się bardzo ciemne chmury i pozostaje czekać na błyskawicę. W przypadku opowieści historycznej jestem jednak ograniczony przekazami źródeł. Na pocieszenie pozostaje fakt, że lojalnośc i odwaga Sofonisby wzbudziły również szacunek pisarzy antycznych, wszystkich powiązanych przecież z Rzymem (ich relacje przetrwały). A także, obawy rzymskich polityków. I za to przyszło (przyjdzie) jej zapłacic. dzięki za wizytę i pozdrawiam.
Przeklęty: Brann. Część 1, rozdział 1.
Intrygujący początek, zachęca do dalszej lektury.
Przeklęty cz.22
No i wszystko zakończyło się szczęśliwie.
Co prawda, nie mają przed soba tysiąca lat, tylko życie zwyklych śmiertelników, ale zawsze cos. 
Pani Dwóch Krajów cz. 77
@Funkykoval197 Dzięki za pamięć, w imieniu wszystkich choć trochę pozytywnych bohaterów.
Sofonisba, cz. 13
@Funkykoval197 Jestem optymistą.
Przeklęty cz.21
Skoro jest jeszcze kolena część, to coś się wydarzy.
Sofonisba, cz. 13
@Funkykoval197 Dzięki. Byłem akurat w cieplejszych okolicach. A teraz czekamy na wiosnę.
Sofonisba, cz. 13
Miło ujrzeć, Rycerzu. Mam nadzieję, że wszystko ok.
Przeklęty cz.20
Pogodzili się. Udana scena erotyczna i doskonale dobrany wiersz. Ach, poezja potrafi czynić cuda.
Przeklęty cz.19
Smutny ten odcinek, ale zapewne niezbędny dla celów fabularnych i emocjonalnych.
Sofonisba, cz. 13
@emeryt A ja dziękuję za wizytę, życzliwe słowa i pozddrowienia. Wzajemnie.
Sofonisba, cz. 13
@Marigold A w tej historii jest jeszcze jeden silny mąż, silniejszy nawet od tych przez Ciebie wymienionych - konsul Scypion. Co prawda, Sofonisba też do słabeuszy nie należy, to silna i odważna kobieta (tak ją zapamiętali i z szacunkiem odmalowali nawet autorzy rzymscy). Zresztą, w moich opowieściach bardzo czesto występują silne bohaterki, które pod względem tej siły górują zawyczaj nad swymi męskimi partnerami. Nie zawsze pod względem rozumu, bo częściej dają się ponosić emocjom, ale siły i owszem. Tak to już jakoś wychodzi. Dzięki za wizytę i pozdrawiam.
Przeklęty cz.18
@Marigold Oczywiście, że kocha. Przekonywałaś o tym Czytelników od pierwszego rozdziału. Pytanie, czy uniesiony emocjami nie zrobi czegoś głupiego? A najgłupszą rzeczą byłoby z jego strony dać się omotać Nathairze. Oczywiście, nie mów tutaj ani tak, ani nie.
Przeklęty cz.18
Stało się to, co musiało się stać. Kaidan zareagował bardzo emocjonalnie i zapłonął gorącym gniewem, jak to mężczyzna. Ale ten gniew minie, bo przecież kocha Arlene/Amber. A ona musi odcierpieć za brak odwagi i zdecydowania. Szykuje się piękna scena pojednania, zapewne przy złowrogim udziale Nathiry.
Przeklęty cz. 16 i cz. 17
Ha. Odrobinę zawiodlem się z tego powodu, że nie wyjawiłaś, jakiego to fantu zażądała Arlene po wygranej partii bilarda.
Ale wynagrodził to "konkurs piękności" w wykonaniu chłopaków. Arlene w roli Parysa, tylko znacznie od tamtego mądrzejsza.
A i opis akcji w Londynie bardziej udany od poprzednich, tam była "gra w strzelanego", tutaj Przękleci napotkali pewne "trudności", a i humoru w tak poważnej sytuacji nie zabrakło.
Przeklęty cz. 14 i cz. 15
Zarówno opis sceny pod prysznicem, jak i gry w bilard bardzo udane. Chciaż główny moment posuwający akcje do przodu to rozmowa z Brannem.
Przeklęty cz. 12 i cz. 13
Udane połączenie scen obyczajowych, erotyki (chociaż tym razem bez czystej fizyczności to erotyka i tak buzuje) oraz sensacyjnego przerywnika. Ona istotnie powinna wyjawić swoją tajemnicę, im później, tym trudniej.
Przeklęty cz. 10 i cz. 11
Dobrze napisana scena erotyczna, a i opis zamku plastyczny. Do tego sprawnie ukazane scenki obyczajowe, bo przecież opowiadanie, nawet zamierzone jako erotyczne, nie polega na tym, by wysłać bohaterow do łóżka po dziesięciu (bywa, że już po pięciu) zdaniach.
Przeklęty cz. 9
Blisko, coraz bliżej....