Ostatnio w proponowanych filmach na YouTubie została mi wyświetlona propozycja z filmu pod tytułem „Kiedy kobieta napotyka ŚCIANĘ?” kanału „Druga Strona Medalu”. Z ciekawości uruchomiłam filmik gdyż zarówno tytuł filmu jak i nazwa kanału były dla mnie zaskakujące.
W dość uproszczonym skrócie, gość z filmu ubrany w marynarkę, co zwróciło moją uwagę, gdyż aktualnie w Polsce mamy falę upałów, a typ zakłada marynarkę by nagrać filmik, opowiada o tym, że istnieje coś takiego jak „wykres atrakcyjności”. Po lewej stronie zostały wyświetlone cyferki od jednego do dziesięciu rosnąco ku górze, po lewej stronie zostały wyświetlone sylwetki męskie, a po prawej sylwetki damskie. Pomyślałam, że rzeczywiście coś takiego może istnieć, w końcu niektórzy faceci mają skłonność do oceniania kobiet w skali od jeden do dziesięciu. W amerykańskiej kulturze coraz powszechniejsze jest też ocenianie w ten sposób mężczyzn przez kobiety. Mężczyzna na nagraniu w pewnym momencie mówi, że fajnie byłoby jakby w ten sposób tak postrzegali siebie wszyscy, przełącza slajd i pojawiają się poziome strzałki łączące symbole kobiet i mężczyzn o tej samej wartości w wykresie. Mówi dalej, że w idealnym świecie mniej atrakcyjni mężczyźni wiązaliby się z mniej atrakcyjnymi kobietami, a bardziej atrakcyjni mężczyźni z bardziej atrakcyjnymi kobietami. Znowu przełącza slajd i pojawiają się kolejne strzałki i tłumaczy, że kobiety w ramach postrzegania ewolucyjnego będą zawsze celowały w bardziej atrakcyjnych mężczyzn, nigdy w mniej atrakcyjnych od siebie, bądź równych sobie. Strzałki połączyły symbole panów i pań tylko z większa możliwością kombinacji. Taką panią z jedynką łączyły strzałki z panami od trójki do piątki, panią z trójką, łączyły strzałki z panami od piątki do ósemki.
Tutaj u mnie był pierwszy zgrzyt, bo w końcu panowie też wolą panie atrakcyjniejsze od siebie, gdyby wyeliminować konkurencję i zesłać na bezludną wyspę mężczyznę, którego można byłoby w tej tabelce dość nisko zaklasyfikować, z paniami, które odpowiadałyby całemu spektrum tego wykresu i mógłby tylko z jedną kobietą się związać, to wątpię aby związał się kobietą, która byłaby tak samo mało-atrakcyjna jak on. I tak samo jak kobiety chętniej wiązałyby się z atrakcyjniejszymi mężczyznami, tak samo mężczyźni chętniej wiążą się z bardziej atrakcyjniejszymi kobietami.
Drugi zgrzyt polega na tym, że nie każda osoba postrzega w takim samym stopniu atrakcyjność u płci przeciwnej. Co za tym idzie ta sama osoba będzie inaczej oceniana pod tym względem, przez różne osoby przeciwnej płci. Niektóre kobiety preferują wysokich wysportowanych mężczyzn, a niektóre preferują tatuśkowatych nie za wysokich panów. Podobnie nie wszystkim mężczyznom podobają się szczupłe czy wysportowane dziewczyny. Są panowie, którzy preferują panie o bardziej obłych kształtach.
Wracając do tematu filmu, ciekawa na wykresie działa się u pań powyżej szóstki. Gdyż z racji, że strzałki dopasowywały je z mniejszą ilością mężczyzn, to czym wyżej kobieta znajdowała się w wykresie, tym miała mniejszy wybór wśród mężczyzn. Tak jak panie do piątki miały przy porządkowanych panów z czterech grup, tak panie zakwalifikowane na przykład do szóstej grupy miały do wyboru panów tylko z trzech grup, z siódmej gruby tylko panów z dwóch grup, a panie z grup ósmej, dziewiątej i dziesiątej konkurowały tylko o panów z grupy dziesiątej. To jest ta ściana zdaniem autora filmu. Kobiety kwalifikujące się do grup o najwyższej atrakcyjności, nie mogące znaleźć mężczyzny do stałego związku, nie obniżają swoich wymagań przez co ich wybór jest coraz mniejszy. Co jest trochę bez sensu moim zdaniem, bo jak rzeczywiście jakaś pani jest obiektywnie dziesiątką w skali od jednego do dziesięciu dla bardzo dużej grupy mężczyzn, to jest to dla nich idealna kandydatka na partnerkę, dziewczynę czy żonę.
Jako przykład kobiety, która trafiła na taką ścianę, autor podaje Dodę, która jego zdaniem jest bardzo atrakcyjną kobietą, miała wielu partnerów, narzeczonych, czy nawet mężów i ostatecznie jest sama. Co prawda gość musi naprawdę pasjonować się jej życiem, bo o ostatnim jej partnerze dowiedziałam się po tym jak pojawiła się z nim na gali FAME MMA. Natomiast z omawianego filmu dowiedziałam się, że już się rozstali, przez zazdrość o rapera Smolastego, który nagrał z Dodą piosenkę i teledysk do niego. Z tym, że Doda jest dziesiątką też się trudno zgodzić więc przykład troszkę chybiony. Może to inteligentna kobieta i pod niektórymi aspektami atrakcyjna kobieta. Ale jest w niej coś, że nie potrafi nie tyle przyciągnąć do siebie mężczyzny, co sprawić, by ten chciał przy niej pozostać.
Pod filmikiem zostawiłam komentarz ze swoimi spostrzeżeniami i wczytałam się w resztę komentarzy sprawdzając czy, ktoś zwrócił uwagę na to samo co ja. Ale przewijałam, przewijałam i nic takiego nie znalazłam.
***
Nieco zdziwiona, ale tylko odrobinę, bo może treści tego jegomościa były kierowane do specyficznej grupy odbiorców, przewinęłam stronę do góry, aby zajrzeć na kanał jakie jeszcze, filmy można u niego znaleźć. Ale gdy dotarłam do góry zauważyłam w opisie na samej górze napis: „Link do kliniki:” a pod spodem odnośnik do strony. Co prawda najpierw rozwinęłam opis, gdzie gość polecał zrobienie sobie pełną morfologię krwi i badanie poziomu hormonów płciowych, już wiedziałam czego mogę się spodziewać po kliknięciu w link prowadzący rzekomo do strony kliniki.
Link odsyła nas na stronę kliniki, bezpośrednio do zakładki z możliwością zakupu usługi konsultacji TRT przez autora kanału YouTube nazywanego tutaj specjalistą TRT. Lecz po kliknięciu w zakładkę z usługami można przeczytać, w ofercie zakupu terapii zastępczej testosteronem: „(...) Jest prowadzona przez lekarza oraz Pawła K. – specjalista TRT”. Co mówi nam, że lekarz, który ma prowadzić terapię, nie jest specjalistą endokrynologiem, a Paweł K. zwany specjalistą, nie jest nawet lekarzem. Ciekawe też są ceny oferowanych usług. Konsultacja TRT kosztuje 300zł, natomiast terapia w trzech wariantach kosztuje 1.260zł, 2.610zł i pakiet VIP kosztuje 3.690zł. Każda z opcji obejmuje dziesięcio-tygodniową kurację testosteronem.
Po szybkim wpisaniu w wyszukiwarkę google dowiedziałam się, że przynajmniej u mnie w mieście, prywatna wizyta i konsultacja z lekarzem endokrynologiem kosztuje 90zł. Do tego trzeba doliczyć koszt przeprowadzonych badań, co trzeba też doliczyć w przypadku konsultacji w powyższej klinice. Natomiast jakby jakiś facet uparł się na terapeutyczne wstrzykiwanie testosteronu to według google, trzeba się liczyć z kosztem 50-200zł miesięcznie. Jako, że miesiąc ma cztery tygodnie, to terapia TRT o długości 10 tygodni, z pominięciem udziału w niej internetowej kliniki, trzeba się liczyć z kosztami od około 125zł do 500zł.
Widząc różnice w kosztach, oferowanych usług w których udział ma autor kanału, można się domyślić kto jest odbiorcą jego filmów. Mężczyźni, którzy nie mają powodzenia u kobiet, a trzeba im wmówić, że jedną z dróg, która prowadzi do zmienia tego stanu rzeczy jest, podniesienie swojego poziomu testosteronu.
***
Wiedząc już czego mogę się spodziewać po pozostałych filmach na kanale DSM, nie byłam już taka zaskoczona. Choć przyznam szczerze, jeszcze jeden film zwrócił na siebie moja uwagę. Film poruszający tematykę „Red pill”. Zainteresowało mnie to o co w tym chodzi, bo kilkukrotnie spotykałam się już tego rodzaju określeniami, przeglądając jakieś shortsy, ale nigdy się nie zagłębiałam w tej tematyce.
Uruchomiłam film o tytule: „red pill – wstęp #1”, ale po chwili zrezygnowałam, widząc, że gość ewidentnie chce przedstawić temat jako coś pozytywnego i jednoznacznie dobrego. Z po prawej stronie, jako pierwsza propozycja wyświetlił mi się film kanału „Nie wiem ale się dowiem” z pigułkami w trzech kolorach na miniaturce pod tytułem: „Jak zdobyć kobietę – analiza pigułek”. Uznałam, że proponowany film będzie rzetelniejszym źródłem informacji, niż filmik gościa, któremu zależy na tym by namawiać swoich odbiorców do zakupu u niego terapii hormonalnej.
***
Przechodząc do meritum. W filmie NASD po krótkim wstępie, narrator opisuje dość dokładnie założenie filozofii każdej pigułek.
Niebieskie pigułki w sumie nie nazywający się tak sami z siebie, ale przez tych „bardziej oświeconych mężczyzn”, reprezentują podstawowe wartości społeczne i są wychowani w standardowym modelu tworzenia relacji damsko-męskich. Zdaniem też pozostałych pigułek, wierzą oni w bajkowy świat, gdzie kobiety nie zwracają uwagi na wygląd zewnętrzny, a jedynie na wnętrze mężczyzny.
Czerwone pigułki natomiast uważają, że wnętrze nie ma żadnego znaczenia, a jedyną wartością mężczyzny jest to jak wygląda i to jaki ma status społeczny. Skupiają się więc na karierze zawodowej, podbijaniu statusu społecznego, dbaniu o swoje ciało, chodzenie w koszulach i marynarkach oraz na doskonaleniu swoich metod podrywu. Często przy tym biorą duże ilości sterydów, oraz traktują kobiety przedmiotowo. Bo skoro ich założeniem jest to, że aby poderwać kobietę wystarczy dobra praca, samochód, elegancki ubiór, odpowiednia ilość testosteronu we krwi i dobra gadka, to mogą mieć każdą.
Natomiast czarne pigułki wychodzą z założenia, że powodzenie u kobiet to kwestia genetyczna. Trzeba się urodzić z dobrymi cechami aby mieć powodzenie u kobiet, a dobrze płatna praca, ćwiczenia czy wstrzykiwanie sobie sterydów nie zmieni ich genetyki. Co sprawia, że mogą często popadać w depresję, uznając, że od urodzenia są skazani na niepowodzenie.
Z ciekawości puściłam mężowi ten film o „kolorowych pigułkach” i zapytałam jak on się na to zapatruje. Po obejrzeniu filmu doszedł do podobnych wniosków co ja, powiedział, że nigdy nie miał, żadnej większej strategii, czy filozofii odnoście podrywania kobiet, czy ich traktowania. Czy to jak księżniczki, czy to przedmiotowo. Powiedział, że według gości wyznających tą całą filozofię „red pill” lub „black pill” za swoją ignorancję uznany byłby za „blue pilla”, choć sam nie wyznaje poglądów przedstawionych typowo dla „niebieskich pigułek”. Tzn, nigdy nie uznawał kobiet ani za księżniczki, którym trzeba jakoś specjalnie się przypodobać, specjalnie traktować, ani nie traktował ich z góry. Wszystkie jego wcześniejsze relacje były oparte na zasadach partnerskich. Poza tym biorąc pod uwagę jego wygląd i osiągnięcia, mógłby też zostać uznany przez nich jakiegoś samca alfa.
Moim zdaniem „red pill” oraz „black pill” usiłują sobie w jakiś sposób wytłumaczyć swoje niepowodzenia u kobiet, ewentualnie usprawiedliwić swoje działania i traktowanie kobiet w sposób przedmiotowy. Natomiast mianem „blue pill” wcześniej wymienione grypy określają mężczyzn „nieoświeconych”.
***
W tym momencie chciałabym wam zadać pytanie. Co wy sądzicie na ten temat, tych podejść mężczyzn do kobiet? Czy zgadzacie się z którąś z nich? Czy uważacie, że ma to jakiś większy sens? Czy podobnie do mnie, traktujecie to jako próbę usprawiedliwiania siebie i swoich niepowodzeń, oraz w niektórych przypadkach, wmawianie ludziom dla których „red pill” to coś co ma sens, że mogą odmienić swoje życie stosując terapie hormonalne?
· 19 sie 2023
