Znowu razi brak polskich znaków, ale to już wiesz. Mieszasz czasy. Piszesz ,,No to skoro jescze sobie tu posiedze to ide po picie, przeciskam sie przez fotele az wkoncu doszłam do stewardessy. " - posiedzę, idę, przeciskam - czas teraźniejszy, jakbyś opowiadała to co się dzieje w danej chwili i nagle ,,doszłam" w czasie przeszłym. Trzeba wybrać albo teraźniejszy, albo przeszły i się trzymać jednego. Krzyknął - w czasownikach jest na końcu ł Czasowniki z ,,nie" piszemy oddzielnie. Za długie zdania. Dialogi słabo napisane stylistycznie. Samo opowiadanie w sobie ciekawe. Pisz dalej, poprawiaj błędy i bądź coraz lepsza
Hmmm, od czego zacząć? Super, że jesteś i że zaczynasz pisać. Z doświadczenia wiem, że to coś niesamowitego i daje dużo radości. Błędy są, ale na początku to normalne, więc nie zrażaj się, kiedy ktoś Ci je wytknie, bo nie robi tego złośliwie, ale po to byś mogła coś ulepszyć i aby czytelnik jeszcze milej spędzał czas, czytając Twoje opowiadanie. Pierwsze co mi się rzuciło w oczy, to brak polskich znaków. Przeszkadza. Zawsze to powtarzam, kiedy widzę taki tekst. Ciut za długie zdania, które zdecydowanie można by rozbić na kilka krótszych, np ,,Nie wiem czemu Anglia chociaz tez troche bylo to spowodowane zdrada mojego bylego chlopaka Dawida, niewoem dlaczego mi to zrobil." Dalej, literka i jest pisana wielką literą, nie wiem czemu, może samo jakoś Ci się mienia. Nie wiem, piszemy oddzielnie. Zwrot czego chciałeś więcej nie bardzo pasuje, bo nawet się nie zorientowałam, że bohaterka mówi to do byłego, bo przecież na początku się przedstawia, jakby zwracała się do czytelników. Słowo ,,wleczę" nie istnieje w pierwszej osobie. Ewentualnie: wlokę, wlekę. Bark znaków interpunkcyjnych. To pożegnanie z rodziną takie trochę bez emocji. Niby napisałaś,, o tęsknocie, płaczu, ale jakoś słowa nie do końca to oddały. Krótkie, ale to tylko prolog, więc wcale nie musi być długi. Fabuła może okazać się fajna, na co liczę i przechodzę do kolejnej części. Pozdrawiam
Jest-Takie-Miejsce 161
@.... Tworzy się
Jest-Takie-Miejsce 161
Kolejna mikołajkowa część już jutro Miłego wieczoru
Jest-Takie-Miejsce 161
@czarnyrafal Dziękuję Ci bardzo mocno Niezwykle miłe słowa Jak zawsze z Twoich ust xD
Jest-Takie-Miejsce 161
@Saszka2208 Spokojnie, pracuję nad tym Coś będzie na pewno
Jest-Takie-Miejsce 161
@mariplosa Zaciekawiłaś mnie
Jest-Takie-Miejsce 161
@cukiereczek1
Jest-Takie-Miejsce 161
@nasiaaa
Jest-Takie-Miejsce 161
@Wikaa2405:3
Jest-Takie-Miejsce 161
@to_nie_ja
Jest-Takie-Miejsce 161
@Aka
Jest-Takie-Miejsce 161
@Krolewna
Jest-Takie-Miejsce 160
@Aka Będzie Za chwilkę
Jest-Takie-Miejsce 160
@zaczarowanaK Normalna akcja, że tutaj xD
Nierozerwalnie
Lirycznie nieczęsto spotyka się tu wiersze Brawo !
Jest-Takie-Miejsce 159
Kochani, kolejna część jutro
Jest-Takie-Miejsce 159
@mariplosa Nigdy w życiu
Jest-Takie-Miejsce 159
@cukiereczek1 Dziękuję xD
Jest-Takie-Miejsce 159
@cukiereczek1 Dziękuję Postaram się, żeby nie było tak długiej przerwy, jak ostatnio
Wszystko od nowa-cz. 1
Znowu razi brak polskich znaków, ale to już wiesz. Mieszasz czasy. Piszesz ,,No to skoro jescze sobie tu posiedze to ide po picie, przeciskam sie przez fotele az wkoncu doszłam do stewardessy. " - posiedzę, idę, przeciskam - czas teraźniejszy, jakbyś opowiadała to co się dzieje w danej chwili i nagle ,,doszłam" w czasie przeszłym. Trzeba wybrać albo teraźniejszy, albo przeszły i się trzymać jednego. Krzyknął - w czasownikach jest na końcu ł Czasowniki z ,,nie" piszemy oddzielnie. Za długie zdania. Dialogi słabo napisane stylistycznie. Samo opowiadanie w sobie ciekawe. Pisz dalej, poprawiaj błędy i bądź coraz lepsza
Wszystko od nowa-prolog
Hmmm, od czego zacząć? Super, że jesteś i że zaczynasz pisać. Z doświadczenia wiem, że to coś niesamowitego i daje dużo radości. Błędy są, ale na początku to normalne, więc nie zrażaj się, kiedy ktoś Ci je wytknie, bo nie robi tego złośliwie, ale po to byś mogła coś ulepszyć i aby czytelnik jeszcze milej spędzał czas, czytając Twoje opowiadanie. Pierwsze co mi się rzuciło w oczy, to brak polskich znaków. Przeszkadza. Zawsze to powtarzam, kiedy widzę taki tekst. Ciut za długie zdania, które zdecydowanie można by rozbić na kilka krótszych, np ,,Nie wiem czemu Anglia chociaz tez troche bylo to spowodowane zdrada mojego bylego chlopaka Dawida, niewoem dlaczego mi to zrobil." Dalej, literka i jest pisana wielką literą, nie wiem czemu, może samo jakoś Ci się mienia. Nie wiem, piszemy oddzielnie.
Zwrot czego chciałeś więcej nie bardzo pasuje, bo nawet się nie zorientowałam, że bohaterka mówi to do byłego, bo przecież na początku się przedstawia, jakby zwracała się do czytelników. Słowo ,,wleczę" nie istnieje w pierwszej osobie. Ewentualnie: wlokę, wlekę. Bark znaków interpunkcyjnych. To pożegnanie z rodziną takie trochę bez emocji. Niby napisałaś,, o tęsknocie, płaczu, ale jakoś słowa nie do końca to oddały. Krótkie, ale to tylko prolog, więc wcale nie musi być długi. Fabuła może okazać się fajna, na co liczę i przechodzę do kolejnej części. Pozdrawiam