@Somebody Oby jej nie było, bo drugi raz tego nie przeżyję! Też się cieszę, bo czasem pomysły przychodzą nagle i zmieniają pracę o 180 stopni Dziękuję bardzo!
Jesteś wybitną pisarką. Potrafisz napisać wszystko tak ciekawie, dobrze, realistycznie. Niesamowite Każde twoje opowiadanie jest inne, a to wielka sztuka tworzyć coś niepowtarzalnego. Czuję, że jeszcze nieraz nas zaskoczysz
OMG, zaskoczyłaś mnie jak najbardziej pozytywnie! Pierwszy raz czytam coś takiego. Dreszczyk emocji od samego początku, tajemnica i ten mrok, który wprost kocham w Twoich opowiadaniach... Cudo, kochana!
Kochana, pięknie jak zawsze. "Przyjaciele znikają nim zdołam ich nazwać przyjaciółmi, znajomi niemal od razu stają się na powrót obcy, a bliscy… Bliscy są raczej odlegli."- to takie prawdziwe... Wspaniałe.
No, nareszcie miałam czas, żeby przeczytać! Jak to dobrze przeczytać Twoje wspaniałe opowiadanie po 258 stronach beznadziejnej, obowiązkowej lektury szkolnej! Szkoda, że Twoich opowiadań nie omawia się w szkole... Pięknie napisane, jak zawsze. Ponownie trafiłaś w moje uczucia. Dziękuję
Zgubione marzenia cz. 10-ostatnia
@Somebody Oby jej nie było, bo drugi raz tego nie przeżyję! Też się cieszę, bo czasem pomysły przychodzą nagle i zmieniają pracę o 180 stopni Dziękuję bardzo!
  Dziękuję bardzo!   
   
Rest in waves | III | Victor
Jesteś wybitną pisarką. Potrafisz napisać wszystko tak ciekawie, dobrze, realistycznie. Niesamowite Każde twoje opowiadanie jest inne, a to wielka sztuka tworzyć coś niepowtarzalnego. Czuję, że jeszcze nieraz nas zaskoczysz
  Każde twoje opowiadanie jest inne, a to wielka sztuka tworzyć coś niepowtarzalnego. Czuję, że jeszcze nieraz nas zaskoczysz   
   
Miłość sensem życia cz. 45
@Margerita
Miłość sensem życia cz. 44
@Margerita Prawda, prawdziwy koszmar... Dzięki
Rest in waves | II | Victor
Cudowne jak zawsze Opis snu-genialny. Pięknie opisane emocje wywołujące zimne dreszcze. Twoje dialogi zawsze wychodzą fenomenalnie. Dzieło sztuki
  Opis snu-genialny. Pięknie opisane emocje wywołujące zimne dreszcze. Twoje dialogi zawsze wychodzą fenomenalnie. Dzieło sztuki  
  
Zgubione marzenia cz. 9
@Somebody Masz rację. Dziękuję z całego serducha
Zgubione marzenia cz. 9
@PLMatrix Postaram się dodać jak najszybciej. Dziękuję za komentarz
Miłość sensem życia cz. 43
@Margerita Dokładnie to samo myślę... :/ Dziękuję
Miłość sensem życia cz. 42
@Margerita Dziękuję. Cóż... Jej wróg wraca do pałacu. Zestresowała się.
 Cóż... Jej wróg wraca do pałacu. Zestresowała się.
Miłość sensem życia cz. 41
@Margerita Dzięki
Rest in waves | I | Victor
OMG, zaskoczyłaś mnie jak najbardziej pozytywnie! Pierwszy raz czytam coś takiego. Dreszczyk emocji od samego początku, tajemnica i ten mrok, który wprost kocham w Twoich opowiadaniach... Cudo, kochana!
  Cudo, kochana!  
Miłość sensem życia cz. 62
@AuRoRa Ah, kuruje się, kuruje... Tak, zawsze trzeba mieć oczy szeroko otwarte. Oby, bo w niczym nie zawinił
Zgubione marzenia cz. 8
@Somebody Dziękuję Tak właśnie planuję
  Tak właśnie planuję   Pozdrawiam ciepło
  Pozdrawiam ciepło  
Tchórz #3
Kochana, pięknie jak zawsze. "Przyjaciele znikają nim zdołam ich nazwać przyjaciółmi, znajomi niemal od razu stają się na powrót obcy, a bliscy… Bliscy są raczej odlegli."- to takie prawdziwe... Wspaniałe.
  "Przyjaciele znikają nim zdołam ich nazwać przyjaciółmi, znajomi niemal od razu stają się na powrót obcy, a bliscy… Bliscy są raczej odlegli."- to takie prawdziwe... Wspaniałe.  
Zgubione marzenia cz. 7
@Somebody Dziękuję Czas pokaże...
  Czas pokaże...  
Miłość sensem życia cz. 40
@Margerita Dziękuję To się nazywa intuicja!
 To się nazywa intuicja! 
Miłość sensem życia cz. 39
@Margerita Dziękuję
Miłość sensem życia cz. 38
@Margerita Cieszę się, że udało mi się zaskoczyć Dziękuję
  Dziękuję  
Zgubione marzenia cz. 6
@Somebody Dziękuję bardzo Myślę, że Was zaskoczę...
  Myślę, że Was zaskoczę...   Dziękuję za Twoje wsparcie
 Dziękuję za Twoje wsparcie  
Tchórz #2
No, nareszcie miałam czas, żeby przeczytać! Jak to dobrze przeczytać Twoje wspaniałe opowiadanie po 258 stronach beznadziejnej, obowiązkowej lektury szkolnej!
  Jak to dobrze przeczytać Twoje wspaniałe opowiadanie po 258 stronach beznadziejnej, obowiązkowej lektury szkolnej!    Szkoda, że Twoich opowiadań nie omawia się w szkole... Pięknie napisane, jak zawsze. Ponownie trafiłaś w moje uczucia. Dziękuję
  Szkoda, że Twoich opowiadań nie omawia się w szkole... Pięknie napisane, jak zawsze. Ponownie trafiłaś w moje uczucia. Dziękuję  