30 Sekund #1

30 Sekund #0

Siedziałem na krześle z przyłożonym do skroni pistoletem. O dziwo byłem świadom wszystkiego co się wydarzyło.  
Czułem ból, straszny ból. Miałem przebite lewe ramię. Krew, która niedawno lała się z niego, zaczęła krzepnąć.  
Do przemiany pozostało dziewiętnaście sekund. Słyszałem jak moja córka płacze.  
Nadal wszystko pamiętałem, a pozostało siedemnaście sekund. W buzi czułem dziwny posmak. Język mi zesztywniał. Moje ciało walczyło z trucizną, która dostała się do organizmu po przez przebicie ręki kołkiem skażonym krwią umarlaka.
Zostało dziesięć sekund. Usłyszałem wołanie córki:
- Tato wszystko w porządku!?  
- Tak, siedź tam! - odpowiedziałem z nutą zdenerwowania w głosie.  

Nagle usłyszałem krzyk córki, a zaraz potem huk.  
Łzy same popłynęły z moich oczów. Wiedziałem, że nie dam sobie rady bez niej. Nacisnąłem spust. Kula przeszła na wylot pozostawiając po sobie dziurę w głowie​.  
Ostatnia rzecz którą usłyszałem było wołanie córki.  
Był to jednak fałszywy alarm. Trudno i tak została jedna sekunda.