Z życia siatkarki cz.46

Otworzyłam powoli oczy aby przyzwyczaić źrenice do światła.  
- Moja głowa - jęknęłam i złapałam się za tą część ciała  
Gdy ból troche ustał spojrzałam na pokój. Był w pastelowych odcieniach zieleni. Na czarnych panelach leżały puste butelki po winie, koszulka Mike, moje spodnie i bielizna, bokserki chłopaka.
Przemknęłam głośno ślinę i zajrzałam pod kołdrę
- cholercia - mruknęłam gdy moje podejrzenia okazały się słuszne
Założyłam majtki i koszulkę Mike, która równie dobrze mogła być moją sukienką.
- Widzę że już wstałaś - zaśmiał się Mike wchodząc do sypialni z tacą - a chciałem być taki romantyczny i przynieść Ci śniadanie do łóżka - spojrzał na śniadanie które mi przygotowywał - no cóż trudno - wzruszył ramionami
- Dziękuję - uśmiechnęłam się - wystarczy kawa  
- proszę - podał mi kubek i cmoknął mnie w policzek
- dziękuję
- Mam dla Ciebie niespodziankę - mruknął mi do ucha i objął mnie od tyłu
- Mike, kiedy indziej - westchnęłam - musze pojechać do domu
- Pojedziemy tylko po drodze jeszcze gdzieś wstąpimy - skradł mi buziaka i zniknął w łazience  

- Gdzie Ty jedziesz ?! - spojrzałam na szatyna, który nucił tylko sobie znaną melodie
- Już nigdzie- zaśmiał się - od 2minut stoimy w miejscu
- Idiota ! - przewróciłam oczami i wyszłam z samochodu - gdzie my jesteśmy?
Staliśmy przed jakimś domem, widać było po ogrodzie że maczała w tym ręka kobiety
- Chodź - Mike złapał mnie za rękę i poprowadził pod drzwi. Zadzwonił dzwonkiem.
Nie musieliśmy długo czekać. Po chwili drzwi otworzyła nam jakaś dziewczyna, na początku jej nie poznałam
- Alex! - krzyknęła i się na mnie rzuciła
- Grace? - zdziwiłam się i mocniej objęłam przyjaciółkę
- To ja - zaśmiała się - Hugo w salonie - zwróciła się do Mike
- Hugo ? Nadal z nim jesteś?
- Oczywiście! - pociągnęła mnie za rękę - musimy tyle nadrobić  

Długo siedzieliśmy u Grace i Hugo, Jak się okazało są zaręczeni. Niestety musiałam jechać do domu. Gdy wsiadłam do samochodu mój zły nastrój powrócił. Mike nic nie mówił, rozumiał że potrzebuje chwili ciszy.

- Alex! Alex obudz się - ktoś bezlitośnie telepał mną - Jesteśmy na miejscu
Leniwie otworzyłam oczy, fakt znajdowaliśmy się przed domem moich rodziców.  
Uśmiechnęłam się tylko lekko i wyszłam z samochodu. Nie dzwoniłam tylko od razu weszłam do domu
- Alex córeczko - mama mocno mnie przytuliła  
- Cześć mamus - uśmiechnęłam się a ona mnie puściła- kochanie późno już rano porozmawiamy dobrze ?
- dobrze - mruknęłam  
- Chcecie coś z Brun...chwila to nie Bruno ! - powiedziała - Mike?
- We własnej osobie - uśmiechnął się i pocałował mamę w dłoń
- Uff kamień z serca spadł - uśmiechnęła się - Nie lubiłam tamtego gościa. To może chcecie coś zjeść?