Jedna chwila cz.20

- Mamo, idę do baru- powiedziałam zawiązując cienki materiał na biodrach.
- Dobrze skarbie- odparła.
Miałam na sobie czarne bikini. Dzisiaj byłam może jedną z trzech dziewczyn, które miały ładne ciało. Kocham Grecję! Jest tu tak pięknie i woda jest bardzo orzeźwiająca. Idealnie po prostu! Szłam do baru, gdy zaczepiło mnie dwóch mężczyzn. Od słowa do słowa dowiedziałam się, że są z Anglii i zapytali czy nie poszłabym z nimi do klubu dziś wieczorem. Byli mega przytojni i na pewno bym się z nimi nie nudziła. Powiedziałam, że muszę się zastanowić i dałam im swój numer. Powiedzieli, że napiszą później czy idę. Pożegnaliśmy się, a ja udałam się w stronę baru. Miałam ochotę na coś zimnego. Wchodzę do środka, a moim oczom ukazuje się cudowna klata, brzuch wyrzeźbiony idealnie. Kieruję wzrok wyżej, a tam blondyn o niebieskich oczach z cudownym uśmiechem skierowanym do mnie. Rozumiecie?! Do mnie! Od razu mi się zrobiło gorąco... Usiadłam przy ladzie i poprosiłam o ice tea z lodem. Oczywiście cud chłopak przysiadł się do mnie.
- Cześć, jestem Pablo- powiedział.
- Julia, miło mi- uścisnęliśmy sobie dłonie.
- Masz amerykański akcent, jeśli się nie mylę.
- Tak, jestem amerykanką, a Ty?
- Włochem, ale również mieszkam w USA, dlatego rozpoznaję tamtejszy akcent, ale ty masz taki inny- powiedział.
- Pochodzę z małej miejscowości w Teksasie.
- Ohh, to wszystko wyjaśnia- powiedział.
- A Ty gdzie mieszkasz?- zapytałam.
- W Kaliforni.
- Coo? Ja tam studiuję!- powiedziałam zaskoczona.
- Naprawdę?!  
- Tak, na Stanford.
- Ja skończyłem studia architektoniczne rok temu i założyłem firmę w Kaliforni- odparł z dumą.
- Woow! Gratuluję, to wielki sukces tak szybko po studiach coś zrobić, a zwłaszcza założyć wlasny biznes- powiedziałam.
- Ee tam, a Ty co studiujesz?
- Prawo.
- Ciężki kierunek.
- No nie ma łatwo, ale pracę będę miała w renomowanej kancelarii przyjaciela ojca.
- Po znajomościach?
- Po części tak, ale to przede wszystkim moja pasja.. Od małego bawiłam się w panią adwokat i któregoś razu przyjaciel ojca wpadł w odwiedziny i powiedział, że on chce mieć u siebie ludzi z pasją i że jeśli pójdę na studia prawnicze, to już mam pracę zapewnioną- odparłam.
- No to gratuluję- powiedział.
- Dzięki!
- Wiem, że dopiero co się poznaliśmy, ale może dasz się gdzieś wieczorem wyciągnąć, co?- zapytał.
Booooże! Od początku na to liczyłam!!! Aaaaaa!
- Jasne, czemu nie- rzuciłam.
- Skoczymy potańczyć?
- Pewnie- odparłam z entuzjazmem.
- To świetnie- powiedział.
Spojrzałam na zegarek. Tak cudownie mi się z nim rozmawiało i nie zauważyłam kiedy minęło 30 min.  
- Jejku strasznie Cię przepraszam, ale muszę już wracać, bo jestem tu z rodzicami. O której się widzimy?- zapytałam.
- O 20 Ci pasuje?
- Idealnie- odparłam.
Pocałowaliśmy się w policzki i rozstaliśmy.  
Poszłam po picie, wracam z bananem na twarzy, bo mam randkę.
- Co Ty taka szczęśliwa?- zapytała mama.
- A nic, ładny dzień- odparłam spokojnie.
- Dobra dobra, a teraz na serio.
- Mam randkę z super ciachem- zaczęłam piszczeć. Mama mi zawtórowała tym samym. Czasami obie zachowujemy się jak szesnastolatki.


Wiem, że króciutkie, ale już w środę następna część! Buziaki!