Demokratyczno-biurokratyczno-kapitalistyczne gówno

Taki tam wierszyk oddający moje podejście do realiów dzisiejszego świata

Demokracja; krzyczeli; nasze życie odmieni
bez jednostek rządzenia; nasze głosy będą cenić;
Biurokracja; trąbili; życie nam ułatwi
wszystko spisane; tego już nikt nie obali;
Kapitalizm; cieszyli; każdy się ustawi
Tu zarobi, tam dorobi; bogactwem będziem się dławić;

Lud się cieszył; rząd się szczerzył; żaby rechotały
taki ustrój to wszystko; szacunek, bogactwa, sławy;
Zaczęła się machina; kręcić obrotowa
napędzana ropą, cierpieniem, głodem; chorymi nowotworem;
Machina nie zwalnia; przyśpiesza; ludzkie losy gniecie
sternik zasnął; Nie! On martwy; uduszony smogiem
nie oddycha, od kiedy człowiek tęskni już tylko za pieniądzem;

Teraz widać dopiero; gdzie to się sprowadza
do gówna, gnoju, odchodów; innych substancji niestrawionem;
Na papierze Światłość; satelity w kosmosie
Na ziemi Ciemność; zaraza, głód i bezrobocie;
Pośrodku gówno; muchy wkoło niego
liczą, że jeszcze pieniądz; jakiś tam zagubiony
leży w niestrawionych resztkach; paliwa machiny
tak jak one; niestrawiony, nadający się na inwestywy;

Lecą muchy; grzebią w gównie; nurkują po uszy
pieniądz pieniądzem; toż to gówno na wieczność nie brudzi;
Biją, gryzą, zabiją nawet; oby tylko inne przed nimi
nie dostały przewagi; aby to one na miejscu pierwszym były;
Złapała mucha; niestrawione resztki
widzi; to ludzi tysiące; surowiec stary i słaby
wyrzuca go więc; nie chce brudzić nim łapy;
Ta mucha szuka czego innego; sensacji, nawet morderstwa
tylko to sprzedaje; tylko to jej trybik w machinie nakręca;
Ludzi spadających inna mucha łapie; Tej na ludziach zależy
jaki łup jej przypadł! Będą na mnie głosować
jak podatki zniżę; lecz potem i tak ściągnę dziesięcinę;

Inne muchy latają; równie jak dwie tamte
szukając co znajdą; co im w łapy wpadnie;
Znalazła jedna; coś się błyszczy w dole
zlatuje, łapie; toż to ludzka wolność!
Co ona tu robi!?; Miało jej już nie być!
Zniszczyć ją mieliśmy; od natury tych nędznych mrówek oddzielić!
Ona tu jednak nadal; korzenie swe zapuszcza!
Co to!?; Gówno się przeinacza!
Łapie jedną, drugą; jako rosiczka już teraz
gniecie, chrupie, niszczy; to za wasze zbrodnie!
Zachciało wam się niewolników; taniej siły roboczej!
To teraz zdychajcie; w bólach jak największych!
Temu kości trzaskają, temu nerka strzeli!
Tu krew tryska, tu i tu; niszczę panów
ja - gówno; muchy zgniatam tak cudnie!
Teraz ja - rosiczka; karmię się ich bólem!

W czasie tym, gdy roślina; swój ból spłaca muchom - panom
Ciemność wygrywa; granice ze Światłością zaciera;
Pnie się w górę; podąża głowy szukając
Bo głowę ściąć należy; by wygrać batalię;
Dochodzi; szyja ledwie; też się nada
Ścina jednym cięciem; Światłość z góry spada;
Miesza się wszystko; Światłość z Ciemnością;
Yin i Yang;
Harmonia; Nirvana; Spokój; tworzy się jedność
Ciemność i Światłość... nie, teraz jest Szarość;
Stan pomiędzy rozpadem; w idealnym stanie
stał się rzeczywisty; stał się naszym światem
Jest tym, czym był; natury kochankiem
matki ziemi siostrą; ojca pustki bratem
jest tym, czym był u prapoczątków; nim jeszcze człowiek
naruszył najświętszą świętość; filary Szarości;
Lecz Szarość jak Szarość; z dwojga się składa
póki dwa człony ją tworzą; rozdzielić się nada
zniszczyć Harmonię; Ład i Porządek
na rzecz własnego zysku; bogactwa, sławy;

Demokratyczno-biurokratyczno-kapitalistyczne gówno
wszędzie wsadzi łapy; grzebać będzie dotąd
aż zniszczy podkłady; fundamenty naruszy
aby więcej Szarość; Yin i Yang; Nirvana
nie zesłała nań; destrukcyjnej burzy;

P.S. Ten wiersz zalegał u mnie na pendrivie od 21-09-2013 xD